سبك شناسي زباني قصه هاي مشدي گلين خانم

زمينه و هدف: كتاب «قصّه هاي مشدي‌گَلين خانم»، مجموع 110 قصّه از قصّه هاي عامۀ مردم ايران، اثر الول‌ ساتن است. اين قصّه ها با بنمايه هاي فرهنگي و ويژگيهاي خاصّ زباني در ميان قصّه هاي عاميانه، اثري بي‌بديل است كه تاكنون درمورد ويژگيهاي سبك زباني اين قصّه ها پژوهشي مستقل صورت نگرفته است. هدف اين پژوهش، بررسي ويژگيهاي سبك زباني اين قصّه ها در سه سطح آوايي، لغوي و نحوي است. روش مطالعه: روش مطالعه در اين پژوهش توصيفي تحليلي است. پس از مطالعه در حوزه نثر فارسي، فرهنگهاي عامه، دستور زبان تاريخي و كتابهاي سبك‌شناسي، مطالب استخراج و دسته بندي شدند. يافته ها: ويژگيهاي زباني قصه ها، كتاب را در حوزه سبك‌شناسي به اثري ارزشمند تبديل كرده است. واژه هاي تركي، فرنگي، ضرب‌المثلها، كنايات، باستانگرايي واژه ها، باستانگرايي نحوي، شيوه كاربرد افعال مركب، فرايندهاي واجي، عبارتهاي فعلي به زبان گفتاري، هنجارگريزي دستوري، كاربرد مميز، تكيه كلامها، شاخصها، تكرار، نوآوري واژگاني، مركب اِتباعي، فعلهاي آغازي، سوگندها، دشنامها و... در اين قصه ها نمايان است. نتيجه گيري: با توجه به پيشينه زبان فارسي و با استفاده از واژه هاي كهني كه در گويشهاي عامه مردم ايران وجود دارد، ميتوان تا حدودي مشكلات واژه سازي و واژه گزيني زبان فارسي را حل نمود. همچنين ميتوان به جاي واژه هاي غيرفارسي كه در زبان كاربرد دارند، از معادل آنها كه در زبان عامه وجود دارد، استفاده ‌كرد. اين واژه ها ميتوانند بعنوان پشتوانه زبان فارسي بشمار آيند و ميتوان از اين ظرفيت زباني استفاده كرد. بعنوان‌ نمونه، ميتوان بجاي كلمات مثانه (عربي)، مُعطّل (عربي) كردن، قلاب (عربي)، قابلمه (تركي)، كُمد (فرانسوي)، باسكول (فرانسوي) به ترتيب از معادلهاي فارسي آنها، آبگاه، لَنگ كردن، چَنگك، كُماجدان، گَنجه، باركول و كلماتي از اين دست كه در اين اثر وجود دارد، استفاده كرد.