تحليل گفتمان مشروعيت دولت عباسي در ولايتعهدي امام رضا(ع) بر اساس رويكرد گفتمان انتقادي نورمن فركلاف

اين پژوهش، با هدف بررسي نقش «مشروعيت» در حاكميت مأمون، بر آن است تا با تكيه بر روش گفتمان انتقادي فركلاف و با بهره‌گيري از منابع كتابخانه‌اي، پيش زمينه‌ها و علت‌هاي پيشنهاد ولايتعهدي به امام رضا(ع) را، با واشكافي گفتمان دو سوي درگير در منازعه ـ مأمون و امام رضا(ع) تفسير و تبيين كند و با نگرشي تحليلي ـ انتقادي بر مقطع تاريخي منتهي به ولايتعهدي امام رضا(ع) در پي حصول به اين نتيجه است كه مأمون كوشيده، با افزودن ضلع ديگري بر حاكميت خود، مركز ثقل مشروعيت را جابه‌جا كرده، توازن قواي هر دو طرف را به نفع خود برهم زند و تلاش او براي بهره بردن از پتانسيل علويان و رهبر ايشان امام رضا(ع) كه در بين مسلمانان محبوبيت و مشروعيت و مقبوليت داشته، يك استراتژي حكومتي براي حل «بحران مشروعيت» ايجاد شده از قتل خليفه مستقر بوده است.