ارائه مدل ارزيابي اقدامات توسعه سامانه هاي اطلاعاتي

انقلاب در حوزه فاوا ضرورت توسعه و ارزيابي مداوم سامانه‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي را نشان مي‌دهد. هدف از انجام اين پژوهش ارائه مدل‌هاي ارزيابي در روش‌هاي توسعه سامانه‌هاي اطلاعاتي است. نمونه‌ي اين پژوهش، 40 تن متخصص توسعه و پياده‌سازي سامانه‌هاي اطلاعاتي بودند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه‌ي محقق ساخته است كه آزمون آلفاي كرونباخ، روايي و پايايي قابل‌قبولي براي آن نشان داده است. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده به همراه آزمون‌هاي آماري طي آزمايش‌هايي مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها نشان داده است كه اقداماتِ عمليات ضروري در روش سنتي عبارت‌اند از: نيازسنجي، امكان‌سنجي، طراحي مفهومي و منطقي، استقرار و اجرا، نگهداري، گزارش و مستندسازي، تعيين اهداف، تعيين شاخص‌هاي عملكردي، تحليل هزينه ـ فايده و طراحي تفصيلي سامانه است. در روش نمونه‌سازي عبارت‌اند از: بهبود و توسعه سيستم، نيازسنجي، طراحي مفهومي و منطقي، برنامه‌نويسي، آزمايش و ارزيابي، پياده‌سازي و طراحي فيزيكي است. در روش چرخه حيات عبارت‌اند از: طراحي، نيازسنجي، امكان‌سنجي، گزارش امكان‌سنجي، شناسايي نيازمندي‌هاي اطلاعاتي كاربر، طراحي مفهومي و منطقي، برنامه‌نويسي، ارزيابي و آزمايش، استقرار و اجرا، تحويل، نگهداري و توسعه سامانه، گزارش و مستندسازي است. در روش سازمان گرا عبارت‌اند از: تعيين سيستم‌ها و زيرسيستم‌ها، نيازمندي‌ هاي اطلاعاتي، مديريت منابع و تدوين راهبرد اطلاعاتي است. در روش شيءگرا عبارت‌اند از: بررسي اندركنش اطلاعاتي سيستم، الگوسازي سامانه، شناسايي رويداد‌هاي مهم، دياگرام تغيير، مدل‌سازي فرايندها و ترسيم نمودار گردش داده است. درنتيجه، سازمان‌هاو موقعيت‌ها و سامانه‌هاي اطلاعاتي مختلف، نيازمند بهره‌گيري از روش‌هاي پياده‌سازي مختلف هستند و طراحان و مجريان بايد نسبت به تحقق اقداماتِ عملياتي استاندارد هر روش اقدام كنند.