تحليل جامعه شناختي و امنيت شناختي ناآرامي هاي محيط آينده مبتني بربايسته هاي هشداردهي مطلوب (با تمركز بر دلايل ناآرامي هاي سال 96 و 98)

نبود بايسته‌هاي هشداردهي مطلوب در پيشگيري از تبديل شدن پديده‌هاي اجتماعي، سياسي و امنيتي احتمالي به رويداد تأثيرگذار، زيربناي توسعه مطلوب امنيت را با چالش‌هاي جدي مواجه مي‌نمايد. حوادثسال‌هاي 96 و 98 بيانگر تغيير رويكرد شگردهاي دشمنان نظام اسلامي در گسترش مناطق درگيري و كانون‌هاي تجمع بوده و ميزان خسارات وارده را افزايش داد. با توجه به شرايط فعلي جامعه و وجود مشكلات اقتصادي، افزايش نرخ تورم،كرونا و در پي آن افزايش بيكاري، تشديد نارضايتي‌ها، موج‌سواري عناصر ضدانقلاب، بروز اغتشاشات در محيط آينده را محتمل نموده و اتخاذ تمهيدات لازم  براي جلوگيري از تكرار وقايع تلخ گذشته ضروري است. دغدغه محقق، چيستي، چرايي و چگونگي پديده مورد بحث در محيط آينده است. در اين پژوهش با بهره‌برداري از تكنيك داده‌كاوي و ابزار مصاحبه، ضمن بررسي برخي تحقيقات گذشته، در راستاي پاسخ به اين سوال كه تحليل جامعه‌شناختي و امنيت- شناختي ناآرامي‌هاي محيط آينده مبتني بر بايسته‌هاي هشداردهي مطلوب كدام است؟ اقدام كه پس از جمع‌بندي نهايي، اين نتيجه حاصل شد كه شاخص‌هاي مربوط به بعد جامعه‌شناختي ، از جايگاه بالايي نسبت به بعد امنيت‌شناختي در حوزه تحليل اغتشاشات احتمالي آينده، برخوردار است، به‌طوري كه 62 درصد از مقوله‌هاي استخراج‌شده از مصاحبه، مرتبط با اين بعد است. همچنين برابر سنجش انجام شده، در بعد‌ جامعه‌شناختي ، بالاترين تأثيرگذاري در وقوع اغتشاشات احتمالي محيط آينده، مربوط به سه شاخص احساس بي عدالتي  و تبعيض (اقتصاد پايه) ؛ محروميت نسبي(جايگاه اجتماعي) ؛ حاشيه‌نشيني و در بعد امنيت شناختي مربوط به استفاده دشمن از گسل‌هاي مذهبي، اقتصادي ؛ موج سواري و مديريت جريان مي‌باشد.