بررسي اثر سينرژيستي باكتري هاي پروبيوتيكي و آنتي بيوتيك‌ها بر روي سويه‌هاي سودوموناس آئروژينوزاي مقاوم به آنتي بيوتيك جدا شده از زخم بيماران دچار سوختگي

مقدمه: عفونت زخم سوختگي، از مهمترين عوامل مرگ و مير در بيماران دچار سوختگي محسوب مي‌شود و گسترش مقاومت به آنتي بيوتيك‌ها در بين باكتري هاي بيماري زا، باعث نگراني هاي عمده اي در جوامع پزشكي شده است. ما در اين مطالعه تاثير سويه هاي پروبيوتيكي رايج را به تنهايي يا همراه با آنتي بيوتيك، بر سويه هاي سودوموناس آئروژينوزا مقاوم به چند آنتي بيوتيك، مورد بررسي قرار داديم. مواد و روش‌ها : جدايه هاي سودوموناس آئروژينوزا، از زخم سوختگي بيماران جدا شدند. پاتوژن هاي جدا شده تعيين هويت شده و الگوي مقاومت آن‌ها نسبت به 5 آنتي بيوتيك شامل ايمي پنم، جنتامايسين، سيپروفلوكساسين، تتراسايكلين و كلرامفنيكل مورد بررسي قرار گرفت. حساسيت ايزوله هاي مقاوم به آنتي بيوتيك نسبت به10 سويه پروبيوتيك، 5 سويه تجاري و 5 سويه بومي، مورد بررسي قرار گرفت. خاصيت ضدپاتوژني سويه پروبيوتيكي كه بيشترين خاصيت بازدارندگي را داشت در تركيب با آنتي بيوتيك با استفاده از روش انتشار ديسك در محيط آگار بررسي شد. يافته‌ها: سويه لاكتوباسيلوس پلانتاروم299V  نسبت به ساير سويه هاي مورد بررسي، در مقابل پاتوژن سودوموناس آئروزينوزاي مقاوم به آنتي بيوتيك ها، بيشترين خاصيت بازدارندگي را نشان داد. در مورد بيشتر جدايه ها، ميانگين قطر هاله عدم رشد پروبيوتيك به تنهايي، نسبت به حالت تركيبي با آنتي بيوتيك بيشتر بود، مگر در مورد آنتي بيوتيك تتراسايكلين كه با باكتري پروبيوتيك خاصيت سينرژيستي داشته و داراي بيشترين خاصيت ضد پاتوژني (P 0.001) بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه مي‌توان از باكتري لاكتوباسيلوس پلانتاروم به تنهايي يا همراه با تتراسيكلين، به عنوان درمان كمكي در مهار عفونت هاي باكتريايي مقاوم به آنتي بيوتيك در درمان زخم هاي سوختگي‌ها استفاده كرد.