بررسي مقايسه اي كاهش نويز در تصاوير MRI مغزي با استفاده از فيلترينگ و تبديل ويولت در پردازش تصاوير پزشكي

زمينه و هدف:  كاهش نويز در تصاوير پزشكي حايز اهميت مي‌باشد. وجود اعوجاج‌هاي زياد در تصاوير پزشكي سبب كاهش دقت در تشخيص بيماري يا ساختارهاي مختلف مي‌شود. تبديل ويولت و فيلترينگ جزو پركاربردترين روش‌ها براي كاهش نويز در تصاوير پزشكي هستند. هدف از اين تحقيق، بررسي مقايسه اي كاهش نويز با استقاده از فيلترينگ (فيلترهاي پايين گذر, ميان گذر و بالا گذر)و همچنين تبديل ويولت از روي تصاويرMRI  مي‌باشد. روش كار: در اين تحقيق، با استفاده از نرم افزار متلب داده‌هاي نويز دار MRI وارد محيط برنامه شدند و هريك از الگوريتم‌هاي پيشنهادي شامل فيلترينگ (فيلترهاي پايين گذر، ميان گذر و بالا گذر) و همچنين تبديل ويولت بصورت مجزا برروي تصاوير پياده سازي شدند و خروجي ايده آل با توجه به ماهيت نويز بدست آمد. يافته‌ها: نتايج بدست آمده از روش پيشنهادي ويولت و فيلترينگ، با يكديگر مقايسه و تحليل شد. نسبت توان سيگنال به نويز در تصاوير (SNR) تمامي فيلترهاي به كار رفته و تبديل ويولت مقدار بالاي 30 دسي بل را نمايش داد. تبديل ويولت به ازاي تصاوير انتخابي مقدار SNRبيشتري دارد و اين اختلاف در برخي تصاوير بيش از 40 دسي بل هم مي‌رسد. با توجه به تصاوير و مقادير PSNR نسبي، از بين تمامي روش‌هاي مورد بررسي بهترين حالت نويز زدايي هنگامي است كه از روش CWT استفاده شد. در اين حالت  PSNRبالا بوده و بيشترين شباهت تصوير نويززدايي شده به تصوير اصلي وجود دارد.