شناسايي عوامل فردي موثر بر تمايل به نهي از منكر و سنجش آن در فساد اداري

هدف: هدف اوليه پژوهش حاضر شناسايي عوامل موثر بر تمايل به نهي از منكر در فساد اداري است. در ادامه مطالعه، ميزان تاثيرگذاري عوامل موثر نيز شناسايي مي‎شود. طرح پژوهش/ روش‎شناسي/ رويكرد: نوع روش پژوهش كاربردي، اكتشافي، توصيفي، پيمايشي، علّي و ميداني است. با مرور ادبيات پژوهش، عوامل موثر بر تمايل به نهي از منكر شناسايي مي‎شوند. ابزار گردآوري داده‎ها پرسشنامه است. جامعه آماري اين پژوهش متشكل از كاركنان يك سازمان عمومي است كه به شيوه تصادفي نظام‎مند 228 نفر نسبت به تكميل پرسشنامه اقدام نمودند. براي تجزيه‎وتحليل داده‎ها از تكنيك‎هاي آماري تحليل عاملي اكتشافي، تحليل رگرسيون چندمتغيره خطي، و آزمون T مستقل استفاده شده است. يافته‎ها: بر اساس تحليل عاملي اكتشافي، شش عامل موثر بر تمايل به نهي از منكر شناسايي شدند كه عبارت‎اند از توجه به اخلاق، رفتار مسئولان، آموزش، همت، ترس، و رواج منكر. همچنين، بر اساس نتايج حاصل از تحليل رگرسيون مشخص شد كه عوامل توجه به اخلاق، رفتار مسئولان، آموزش، همت، و اتخاذ بهترين روش در نصيحت ديگران بر تمايل به نهي از منكر تاثير مثبت دارند. همچنين، بر اساس نتايج حاصل از آزمون T مشخص گرديد كه ميزان تمايل به نهي از منكر در فساد اداري در سطح مطلوبي نبوده است. ارزش/ اصالت پژوهش: در كشور ايران كم‎تر به موضوع امر به معروف و نهي از منكر به صورت ميداني پرداخته شده است. پژوهش فعلي مي‎كوشد يكي از مفاهيم نظام ارزشي (نهي از منكر) را در قالب پژوهش كمّي مورد بررسي قرار دهد. پيشنهادهاي اجرايي: مي‎توان از نتايج اين پژوهش در جهت كاهش ميزان فساد اداري در سازمان دولتي و عمومي و خصوصي استفاده نمود.