پيامدهاي پايداري اجتماعي-فرهنگي توسعه دريامحور سواحل مُكران

هدف: توسعه اجتماعي قرار دادن انسان‌ها در مركز نظريه توسعه است. راهبرد‌هاي توسعه بدون در نظر داشتن ابعاد انساني، اجتماعي، و زيست‌محيطي آن، پويايي‌هايي را ايجاد مي‌كند كه به موجب آن عوامل اصلي توسعه‌يافتگي به‎جاي آن‎كه به عنوان پيشرو براي فرايند توسعه عمل كنند، با تاخيرهاي زماني در مقابل توسعه قرار مي‌گيرند. هدف اين پژوهش، شناسايي پيامدهاي پايداري اجتماعي-فرهنگي توسعه دريامحور سواحل مُكران است.  طرح پژوهش/ روش‌شناسي/ رويكرد: اين پژوهش مبتني بر روش كيفي داده‌بنياد است. جامعه آماري اين پژوهش شامل خبرگاني است كه در حوزه پايداري اجتماعي-فرهنگي داراي دانش كافي و تجربه عملي هستند. با توجه به چارچوب پژوهش، براي گردآوري داده‌هاي مورد نياز پژوهش از روش نيمه‌ساختاريافته استفاده شده است. پس از تحليل متن مصاحبه‌ها، پيامدهاي پايداري اجتماعي-فرهنگي توسعه دريامحور شناسايي شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه پيامدهاي پايداري اجتماعي-فرهنگي توسعه دريامحور سواحل مُكران شامل توسعه اجتماعي در جامعه محلي، ارتقاي سطح اعتماد در جامعه محلي، ارتقاي هوش فرهنگي جامعه محلي، ثبات و پايداري امنيت، و كاهش و تعديل خشونت قومي-محلي است؛ و پيامدهاي عدم پايداري اجتماعي-فرهنگي توسعه دريامحور سواحل مُكران شامل تشديد بي‌عدالتي، محروميت و احساس طردشدگي، افزايش ناامني و بي‌ثباتي، افزايش ناهنجاري‌هاي اجتماعي-فرهنگي، تشديد مهاجرت از روستاها و شهرهاي كم‎برخوردار به سمت شهرهاي برخوردار و تشديد نارضايتي، بدبيني، حساسيت و بي‌اعتمادي است. ارزش/ اصالت‌ پژوهش: اين پژوهش مي‌تواند موجب توسعه ادبيات پايداري اجتماعي-فرهنگي حوزه خاص سواحل مكران با ويژگي‌هاي منحصر به فرد قومي-مذهبي منطقه شود و از طريق شناسايي پيامدهاي مثبت و منفي پايداري و عدم پايداري اجتماعي-فرهنگي توسعه دريامحور سواحل مكران، به بهبود و ارتقاي امر سياستگذاري و برنامه‌ريزي توسعه سواحل مكران كمك ‌نمايد.