اثر تيمارهاي مختلف بر افزايش عمر گلجايي گل شاخه بريده ليزيانتوس (Eustoma grandiflorum)

ليزيانتوس (.Eustoma grandiflorum Raf. shinn) يكي از مهم‌ترين و بازارپسندترين گل‌هاي شاخه بريده در جهان است كه عمر گلجايي نسبتاً كوتاه، بازارپسندي آن را تا حدي كاهش داده است. هدف از پژوهش حاضر، ارزيابي تأثيرات عصاره پوست‌ليمو، ژل كتيرا، تيمار آب گرم و انواع آب در افزايش عمرگلجايي و بهبود ويژگي‌هاي كيفي گل شاخه بريده ليزيانتوس است. اين آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي با 25 تيمار شامل سه غلظت عصاره پوست‌ليمو (15، 25 و50 پي‌پي‌ام) با سه حلال شامل آب مقطر، اتانول و متانول، ژل كتيرا در سه سطح (1، 2.5 و 5 درصد) با دو روش كوتاه‌مدت و دائم، آب گرم در دو دماي 35 و 45 درجه سانتيگراد هر كدام به مدت 2، 5 و 10دقيقه، آب شهري، آب مقطر استريل، آب مقطر غيراستريل و شاهد (آب دوبار تقطير)، هر كدام با سه تكرار انجام شد. بر اساس نتايج، بيشترين عمرگلجايي (13.66 روز) در تيمار عصاره آب مقطر پوست‌ليمو با غلظت‌هاي 25 و 50 پي‌پي‌ام به دست آمد. كمترين ميزان باكتري انتهاي ساقه در تيمارهاي آب مقطر استريل، آب شهري، عصاره آب مقطر پوست‌ليمو با غلظت 50 پي‌پي‌ام، آب گرم 35 درجه به‌مدت 10 دقيقه و كتيرا كوتاه مدت (2.5 درصد) مشاهده شد. بيشترين محتواي آب نسبي گلبرگ در تيمار كتيرا (دائم) غلظت 2.5 و 5 درصد و عصاره متانولي پوست‌ليمو با غلظت 25 پي‌پي‌ام حاصل شد. بيشترين ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز و پراكسيداز در تيمار كتيرا دائم 1 درصد به‌ دست آمد. به‌طور‌كلي، استفاده از ژل كتيرا به‌صورت كوتاه مدت، عصاره‌هاي آب مقطر و اتانولي و نيز آب گرم به افزايش عمر گلجايي منجر شد، اما استفاده از عصاره متانولي پوست‌ليمو در محلول گلجايي توصيه نمي‌شود.