بررسي مقايسه‌اي ديدگاه شريف مرتضي و قاضي عبدالجبار درباره آيه تطهير

قسمت دوم آيه 33 احزاب، معروف به آيه تطهير، از آياتي است كه مجادله‌هاي كلامي بسيار به همراه داشته است. روايات فراواني در فريقين گوياي رابطه حديث كساء با آيه تطهير است و «اهل بيت» در آيه را مختص به خمسه طيبه مي‌داند. «عصمت» از موضوعات اختلافي فريقين در شروط امام است. شريف مرتضي برخلاف قاضي عبدالجبار آيه تطهير را برهان روشن عصمت امام مي‌داند. پراكندگي و نايكساني در استدلال‌هاي كلامي مفسر معتزلي ذيل آيه تطهير، ادله ناكافي، ناديده‌گرفتن روايات معتبر در شأن نزول آيه و تفاوت برداشت مفردات آيه از تلاش قاضي عبدالجبار براي اثبات مباني اعتقادي‌اش در رد عصمت اهل بيت (ع) خبر مي‌دهد. اين نوشتار هم‌راستايي ديدگاه شريف مرتضاي شيعي با قرآن را در دفاع از مكتب اهل بيت (ع) نشان مي‌دهد و همچنين با بيان افتراق ديدگاه شيعه و معتزله در مباني اعتقادي‌كلامي، مانند عصمت، نشان مي‌دهد شيعه در اين زمينه وامدار معتزله نبوده است.