هم سنجي اثربخشي برنامه ايجاد پيوندهاي خانوادگي پايدار و درمان متمركز بر هيجان بر تاب‌آوري، بي‌آلايشي و تنظيم شناختي هيجان در زوجين متعارض

به‌كارگيري مداخلات فراخور براي كاهش تعارضات زوجين اهميت بسزايي دارد. بر اين اساس، پژوهش حاضر باهدف هم سنجي اثربخشي برنامه ايجاد پيوندهاي خانوادگي پايدار و درمان متمركز بر هيجان بر تاب‌آوري، بي‌آلايشي و تنظيم شناختي هيجان در زوجين متأهل و متعارض مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهرستان رشت صورت گرفت. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي به شيوه پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري دربرگيرنده همه زوجين متأهل و متعارض ارجاع داده‌شده از سوي اداره بهزيستي به مراكز مشاوره شهرستان رشت در سال 1398 بودند. از اين جامعه 36 نفر از زوجين با داشتن ملاك‌هاي ورود به پژوهش، به شيوه‌ي نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفي در سه گروه 12نفري قرار گرفتند؛ ولي به دليل افت آزمودني‌ها تعداد نفرات هر گروه به 10 نفر رسيد. برنامه ايجاد پيوندهاي خانوادگي پايدار و درمان متمركز بر هيجان در گروه‌هاي آموزش به مدت 8 جلسه 1 ساعته اجرا شد و گروه كنترل درماني دريافت نكرد. پس از پايان جلسات از هر سه گروه پس‌آزمون گرفته شد. ابزار‌هاي مورداستفاده مقياس تاب‌آوري  (Connor Davidson, 2003)، مقياس بي‌آلايشي زناشويي (Walker Thompson, 1983) و پرسشنامه تنظيم شناختي (Garnefski, 2001) بودند. براي تجزيه تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس چندمتغيري استفاده شد. نتايج نشان داد كه برنامه ايجاد پيوندهاي خانوادگي پايدار و درمان متمركز بر هيجان بر تاب‌آوري، بي‌آلايشي و تنظيم شناختي هيجان تأثير معني‌داري داشته است (P 0/05). همچنين نتايج نشان داد از ميان دو مداخله برنامه ايجاد پيوندهاي خانوادگي پايدار و درمان متمركز بر هيجان، برنامه ايجاد پيوندهاي خانوادگي پايدار بر تاب‌آوري و بي‌آلايشي زوجين مؤثرتر از درمان متمركز بر هيجان است. با توجه به يافته‌هاي پژوهش، به مشاوران و روان‌شناسان پيشنهاد مي‌شود متغير‌هاي تاب‌آوري، بي‌آلايشي و تنظيم شناختي هيجان را در كار با زوجين متعارض موردتوجه قرار دهند.