شناسايي عوامل مؤثر بر بي‌وفايي زناشويي در فضاي برخط با تحليل پديدارشناسانه شيوه زندگي

خانواده در ميان همه جوامع بشري به‌عنوان بنيادي‌ترين نهاد اجتماعي زيربناي جوامع و منشأ فرهنگ‌ها و تاريخ بشر بوده است. پرداختن به اين بناي مقدّس بنيادين، همواره سبب اصلاح خانواده بزرگ انساني و فروگذاري آن مايه دور شدن آدمي از زندگي سالم بوده است. هدف از پژوهش حاضر، شناسايي عوامل مؤثر بر بي‌وفايي زناشويي در فضاي برخط با تحليل پديدارشناسانه شيوه زندگي بود. اين پژوهش با رويكرد كيفي و به روش پديدارشناسي انجام گرفت. جامعۀ آماري پژوهش، دربرگيرنده زوجين درخواست‌كننده طلاق، ارجاعي از دادگاه شهرستان مرند در سال 1401 بود. اندازه نمونه دربرگيرنده 14 نفر مشاركت‌كننده بود كه با روش غير احتمالي و هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر مصاحبه نيمه ساختاريافته بود. داده‏ها به روش تحليل درون‌مايه كدگذاري و تحليل شدند. پس از كدگذاري مصاحبه‌ها و دسته‌بندي درون‌مايه‌ها، 4 درون‌مايه اصليِ خانوادگي_پرورشي، فردي، زوجي و محيطي_اجتماعي به دست آمد. نتايج حاصل نشان داد چنان چه افراد در خانواده مبدأ الگوي رفتاري مناسب و شيوه زندگي باليده و متعهدانه و غير مصرف‌گرا را نياموخته و خود نيز در جهت كسب آن‌ها و نيز تشكيل هويت زوجي سالم كوشش نكنند، در محيط نامناسب مستعد بروز رفتار پيمان‌شكن خواهند بود.