راهبردهاي پيشگيري انتظامي از جرم از طريق توسعه توانمندي‌ سازمان پليس

زمينه و هدف: امروزه رويكرد پيشگيرانه از بروز جرم در ابعاد مدني و محيطي جايگاه ويژه‌اي يافته است و وجود راهبردهاي مناسب براي پياده‌سازي برنامه‌هاي پيشگيرانه اهميت بسزا يافته است. پليس همواره به عنوان متولي پيشگيري از جرم شناخته مي‌شود و وظيفه حفاظت از شهروندان، اماكن عمومي و آگاهي بخشي عمومي را عهده‌دار است. سازمان پليس با افزايش توانمندي خود در كاهش فرصت‌هاي مجرمانه، زمينه را براي برقراري و پايداري هرچه بيشتر نظم عمومي مهيا مي‌سازد. تحقيق فعلي با هدف ارائه راهبردهاي پيشگيري انتظامي از جرم، با تمركز بر توسعه توانمندي سازمان پليس انجام شد.روش شناسي: پژوهش حاضر از نوع هدف، يافتن ساختار مفهومي منسجم و هدفمند و همچنين برحسب نحوه گردآوري داده‌ها و نوع تجزيه و تحليل، كيفي است. مشاركت‌كنندگان در پژوهش شامل خبرگان و صاحب‌نظران حوزه پيشگيري از جرم شامل 14 نفر بودند كه با روش ارجاعي زنجيره‌اي انتخاب گرديدند. براي گردآوري داده‌ها از مصاحبه نيمه ساختاريافته (عميق) با روش دلفي در دو مرحله استفاده شد.يافته‏ها: در تحليل حاصل از متن مصاحبه‌هاي صورت‌گرفته، 3 مقوله اصلي شامل پيشگيري وضعي، كيفري و اجتماعي مشخص شد و به تبع آن 39 گزاره استخراج گرديد. با مبنا قراردادن اين گزاره‌ها، تاثير عوامل داخلي و خارجي بر پيشگيري انتظامي از جرم از طريق ماتريس SWOT شناسايي شده و مشخص شد امروزه پليس در اين حوزه در وضعيت رقابتي قرار داشته و متعاقباً 11 راهبرد در راستاي توانمند سازي سازمان پليس در موضوع پيشگيري تدوين و الويت‌بندي شد.نتيجه‌گيري: مهم‌ترين نتيجه اين تحقيق، استخراخ تدابيري در قالب 11 راهبرد است كه بكارگيري آنها مي‌تواند موجب توسعه سازمان پليس و كاهش نرخ بروز جرم از طريق پيشگيري انتظامي شود.