ارزشيابي از برنامه‌هاي درسي مرتبط با كارآفريني در دوره آموزش عمومي

ارزشيابي عنصري مهم و اساسي در تمام برنامه‌هاي درسي قلمداد مي‌شود؛ اين مؤلفه در مواردي كه برنامه درسي جنبه عملي و كاربردي دارد، پيچيدگي و گاه ابهام بيشتري دارد. در اين مقاله، عنصر ارزشيابي برنامه‌هاي درسي مرتبط با كارآفريني از طريق دو رويكرد تطبيقي و سنتزپژوهي مورد بررسي قرار گرفته است .در بخش تطبيق، ابتدا وضعيت موجود در ايران توصيف، سپ،س وضعيت مطلوب در كشورهاي پيشرو ترسيم و در نهايت، مقايسه انجام پذيرفته است در مرحلۀ سنتزپژوهي نيز كليۀ مطالعات داخلي و خارجي مرتبط طيّ سال هاي 1380 تا 1396 بررسي و از بطن آنها نسبت به سنتز و تركيب يافته‌هاي پژوهشي اقدام شده است. طبق يافته‌هاي تحقيق، در كشور ايران براساس اسناد و راهنماهاي معلم كتاب‌هاي مرتبط با كارآفريني، انواع آزمون‌هاي قلم-كاغذي، كارپوشه، مشاهده، نمونه كار و ... براي اين درس مناسب هستند. ليكن در كشورهاي پيشرو و نيز يافته‌هاي تحقيقاتي، علاوه بر موارد فوق الذكر، رقابت‌هاي داخل و بين‌مدرسه‌اي و نيز راه‌اندازي كسب‌و‌كارهاي كوچك شبيه‌سازي شده نيز به عنوان روش‌هاي ارزشيابي مورد تأكيدند. از سوي ديگر استفاده از آزمون‌هاي روانشناختي به‌ويژه آزمون انگيزه پيشرفت و خودكارآمدي در تعيين ويژگي‌هاي كارآفرينانه و اقدام نسبت به تقويت و پرورش آنها مهم است.