بررسي كمي عوامل موثر بر رفتار پايه‌هاي پل بتن مسلح در برابر سيلاب

ارزيابي آسيب پذيري پل ها در برابر خطر سيلاب جهت اتخاذ سياست هاي مناسب در تعمير و تقويت آن ها ضروري است. هدف از مطالعه ي حاضر، ارائه ي يك الگوي نظام مند جهت بررسي رفتار پايه پل ها در برابر خطر سيلاب و حساسيت سنجي رفتار پل ها به پارامتر هاي سازه اي، ژئوتكنيكي و هيدروليكي مي باشد. يك مدل اجزاي محدود غيرخطي سه بعدي با در نظر گرفتن خصوصيات مصالح و تعامل سازه با خاك و آب توسعه داده شده و پارامترهاي آن با داده هاي به دست آمده از آزمايش بارگذاري جانبي يك تك شمع بتني مدفون در خاك و يك نمونه تك پايه بتني تحت بار محوري و جانبي صحت سنجي گرديد. پس از همگرايي لازم بين نتايج آزمايشگاهي و عددي، مدل يك پايه پل موجود به صورت تحليلي ساخته شده و رفتار سازه در برابر خطر سيلاب در شرايط متفاوت سازه اي، ژئوتكنيكي و هيدروليكي بررسي گرديد. نتايج نشان ‌دهنده ي مناسب بودن الگوي انتخاب شده براي بررسي رفتار پايه‌هاي پل در برابر خطر سيلاب بوده و توانايي اين رويكرد را براي شبيه سازي طيف وسيعي از سناريوهاي مرتبط با سيلاب براي پل ها نشان مي دهد. همچنين مشاهده گرديد كه رفتار پايه پل ها در برابر بار سيلاب، به پارامترهاي ژئوتكنيكي و هيدروليكي، نسبت به پارامتر‌هاي سازه‌اي حساسيت بيشتري داشته است؛ به گونه‌اي كه با تغيير نوع خاك از دانه اي متوسط به دانه‌اي سست، جابجايي جانبي سازه 1/87 برابر شده است. همچنين با افزايش شيب طولي كف بستر از 0/004 به0/005 و كاهش ضريب زبري از 0/025 به 0/021، جابجايي جانبي سازه به ترتيب به ميزان 2/57 و6/55  برابر مقدار اوليه آن تغيير خواهد يافت.