دوام ملات‌هاي پوششي سيماني و ژئوپليمري در شرايط محيطي شبيه‌سازي شده خليج فارس

با توجه به اهميت روزافزون سازه هاي ساحلي و وجود شرايط محيطي سخت و خورنده در محيط هاي ساحلي، تعمير و نگهداري اين سازه ها از اهميتي بيش از پيش برخوردار شده است. يكي از راه هاي تعمير و نگهداري اين قبيل سازه ها اجراي لايه پوششي محافظ از ملات هاي پوششي است. در حالي‌ كه ملات هاي پايه سيماني به عنوان رايج ترين مصالح براي تعمير و نگهداري سازه هاي آسيب ديده شناخته مي شوند، در سال‌هاي اخير با توجه به اهميت آثار زيست‌محيطي و همچنين در راستاي كاهش انرژي مصرفي استفاده از مواد جايگزين سيمان و ملات هاي ژئوپليمري نيز در معرض توجه قرار گرفته اند. در تحقيق پيش رو خواص مكانيكي و دوام ۶ طرح ملات، شامل ۴ طرح ملات پايه سيماني با جايگزيني سرباره كوره آهن گدازي و دوده ‌سيليس و ۲ طرح ملات ژئوپليمري با پايه سرباره كوره آهن گدازي و دوده ‌سيليس كه در محيط شبيه سازي شده خليج ‌فارس عمل آوري شده اند، مقايسه شده است. در اين راستا جهت مقايسه خواص مكانيكي از آزمايشات مقاومت فشاري، مقاومت چسبندگي كششي و جمع شدگي و جهت ارزيابي دوام از آزمايشات جذب آب مويينه، نفوذ آب تحت فشار و مهاجرت تسريع شده يون هاي كلرايد در سنين مختلف استفاده گرديد. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه ملات‌هاي پايه سيماني 3 جزيي كه داراي مقادير بيشتري از مواد جايگزين سيمان هستند، مي‌توانند گزينه بهتري نسبت به ملات‌هاي پايه سيماني 2 جزيي و ملات هاي تعميراتي ژئوپليمري براي تعمير سازه‌هاي بتني آسيب ‌ديده در مناطق ساحلي نظير سواحل خليج فارس باشند. در بين ساير مخلوط ها نيز مخلوط ژئوپليمري با فعال ساز قليايي پتاسيم هيدروكسيد و مخلوط پايه سيماني با جايگزين 7/5 درصد وزني دوده ‌سيليس مي توانند به عنوان گزينه هاي مناسب جهت ترميم سازه هاي آسيب ديده معرفي گردند.