مطالعه ضربه دو ساختمان قاب خمشي فولادي مجاور يكديگر در اثر زلزله‌هاي متوالي دور و نزديك گسل

آيين‌نامه‌هاي لرزه‌اي، پيش‌گام در ارائه ضوابط لرزه‌اي در رفتار غيرخطي سازه‌ها هستند ليكن معمولا توجه كمتري به دو پديده اصلي مي شود. اول پديده ضربه سازه‌هاي مجاور است كه اين پديده مي‌تواند عامل رفتارهاي غيرخطي شديد باشد و آيين‌نامه‌ها معمولاً براي پيشگيري از اثرات آن بر سازه‌هاي مجاور، يك درز انقطاع بين دو سازه پيشنهاد مي‌كنند اما در صورت نياز به بررسي اثر ضربه ساختمان‌هاي مجاور با درز انقطاع پيشنهاد شده يا اجرا شده، پيشنهادي ارائه نشده است و دوم، اثرات توالي لرزه‌اي است. در اين مقاله جهت بررسي ضربه ساختمان‌هاي خمشي فولادي مجاور يكديگر در اثر زلزله‌هاي متوالي دور و نزديك گسل از شش زوج قاب فولادي با ارتفاع‌هاي متفاوت، با و بدون اختلاف ارتفاع در طبقه همكف استفاده شده است. اين قاب‌ها با استفاده از تحليل تاريخچه زماني غيرخطي تحت اثر 24 ركورد زلزلة متوالي حوزة دور و نزديك گسل در قالب سه دسته تركيب زلزله سكانسي كه با توجه به ويرايش چهارم استاندارد 2800 مقياس شده‌اند مورد ارزيابي قرار گرفته‌اند. نتايج حاصل از تحقيق نشان داد كه درز آيين‌نامه مانع از برخورد قاب‌هاي مجاور به يكديگر نگرديده و نياز به بازنگري داشته ولي به نسبت قاب‌هاي در تماس كه در اكثر موارد ضربه قاب‌ها به يكديگر منجر به فروريزش سازه گرديده، حالت مناسب‌تري بوده و باعث كاهش خسارات مي‌گردد. نيروي ضربه رفتار قاب‌هاي مجاور برخورد كننده را به نسبت رفتارهاي مورد انتظار قاب‌ها در حالت بدون ضربه (قاب‌هاي جدا از هم) تغيير داده و پاسخ‌هاي متفاوتي را از خود نشان مي‌دهند.