بررسي تطبيقي ميزان اثربخشي مؤلفه‌هاي جمعيت‌شناختي بر رضايتمندي سكونتي پژوهش موردي: محلات مقدم، تختي و هاشمي شهر تهران

هدف اين پژوهش تبيين اثربخشي مؤلفه‌هاي شخصيتي بر رضايتمندي سكونتي در سه محله مقدم، تختي و هاشمي شهر تهران است. نوع پژوهش كاربردي و با استفاده از روش توصيفي - تحليلي انجام شده است. از روش تحليل خوشه‌اي سلسله‌مراتبي و K-Means، براي تعيين محلات نمونه‌ مطالعاتي استفاده شد. جامعه‌ مخاطب در سنجش موضوع رضايتمندي سكونتي، ساكنيني از محلات هستند كه خانه‌هايشان در فاصله سال‌هاي 1392-1388 نوسازي شده است. طبق فرمول كوكران 325 پرسشنامه‌ به روش سيستماتيك در محلات تكميل شد. نتيجه روايي پرسشنامه با آلفاي كرونباخ 0.72 در ارتباط با كليه سؤالات، اين روايي را در سطح بالا مورد تأييد قرار داد. از تحليل عامل اكتشافي جهت تبيين عوامل معرف رضايتمندي سكونتي در محلات و از آزمون‌هاي من‌ويتني يوتست و آزمون كروسكال واليس جهت بررسي تأثيرگذاري ويژگي‌هاي شخصيتي بر رضايتمندي سكونتي است و درنهايت ارتباط ويژگي‌هاي شخصيتي با عوامل رضايتمندي سكونتي با تحليل رگرسيوني مشخص گرديد. نوآوري پژوهش حاضر بررسي تأثيرگذاري مؤلفه‌هاي شخصيتي بر رضايتمندي سكونتي در عرصه بافت‌هاي فرسوده شهري و همچنين در نظر گرفتن مؤلفه وضعيت اقامت ساكنان به‌عنوان يك مؤلفه جديد در اين حوزه است. طبق نتايج حاصل چهار عامل ويژگي‌هاي مجتمع مسكوني، شرايط محيطي-اجتماعي محله، خدمات و امكانات محلي و وضعيت واحد مسكوني به‌عنوان عوامل معرف رضايتمندي سكونتي تعيين شدند. جنسيت، وضعيت اقامت، مالكيت، درآمد و تحصيلات بر مقوله رضايتمندي سكونتي تأثيرگذار است مؤلفه مالكيت و تحصيلات با ميزان تأثيرگذاري حدود 5 درصد بيشترين و بعد خانوار با كمتر از 2 درصد كمترين ميزان تأثيرگذاري را بر رضايتمندي سكونتي ساكنان دارند.