تحليل و ارزيابي ميزان رضايتمندي شهروندان شهر تبريز از سيستم حمل‌ و نقل عمومي

هدف اصلي از انجام پژوهش حاضر، ارزيابي ميزان رضايتمندي شهروندان از حمل‌ونقل عمومي كلان‌شهر تبريز است. ابزار تحقيق پرسشنامه و جامعه آماري شهروندان تبريز مي‌باشند. نمونه آماري براساس فرمول كوكران محاسبه و در جامعه آماري به صورت تصادفي ساده انتخاب شده است.روش تحقيق تحليلي توصيفي و به صورت پيمايشي است به دليل گستره پرسشگري و مصاحبه با شهروندان در ايام، ساعات و شرايط مختلف، داراي نوآوري مي‌باشد. ابتدا 13 شاخص براي ارزيابي ميزان رضايت مندي از خدمات سيستم اتوبوسراني در شهر مذكور شناسايي شد. با جمع‌آوري اطلاعات با بهره‌گيري از نرم‌افزار SPSS و آزمون تي تك نمونه‌اي، داده ‌ها تحليل گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه ميزان رضايت مندي از شاخص‌‌هاي پژوهش را مي ‌توان در سه گروه تقسيم‌بندي كرد. در گروه اول؛ شاخص‌هايي قرار دارند كه ميزان رضايت مندي از اين شاخص ‌ها در حد متوسط است. شاخص‌هايي مانند سيستم‌ هاي گرمايش سرمايش و ميزان هزينه پرداختي در گروه اول قرار مي گيرند. در گروه دوم؛ شاخص‌هايي همچون رفتار رانندگان و كاركنان و ساعات كاري سيستم اتوبوسراني قرار دارند كه رضايت مندي از اين شاخص ‌ها بيشتر از حد متوسط است. همچنين در گروه سوم؛ ميزان رضايت مندي از شاخص ‌هاي مبلمان مسير و ايستگاه‌ها، ايمني و امنيت ايستگاه ‌ها، تعداد صندلي براي مسافران و خدمات ارائه شده براي معلولين، ‌‌كم‌تر از حد متوسط است. ميانگين ميزان رضايت از سيستم اتوبوسراني تندرو برابر 3/13 است كه نشان مي ‌دهد رضايت مندي در سطح متوسط است.