اثر سطوح مختلف صمغ گوار و آنزيم بتا‌‌ماناناز بر عملكرد و پاسخ ايمني جوجه‌هاي گوشتي

زمينه مطالعاتي: صمغ گوار يك تركيب گالاكتوماناني بوده و در مقادير زياد، ضدمغذي و در مقادير كم در جيره مي‌تواند خاصيت پري‌بيوتيكي داشته باشد، آنزيم بتاماناناز با كاهش وزن مولكولي اين تركيب حالت ضد مغذي بودن آن را تعديل مي‌كند. هدف: هدف از اين مطالعه بررسي اثر سطوح مختلف صمغ استخراج شده دانه گوار و آنزيم بتاماناناز بر عملكرد، جمعيت ميكروبي و پاسخ ايمني جوجه‌هاي گوشتي سويه راس 308 است. روش كار: اين تحقيق با استفاده از 312 قطعه جوجه گوشتي سويۀ راس 308، به صورت طرح كاملاً تصادفي با شش تيمار،چهار تكرار و سيزده قطعه جوجه در هر تكرار به مدت 42 روز انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل 1) جيره شاهد بر پايۀ ذرت-كنجالۀ سويا 2) جيره شاهد به همراه پروبيوتيك فرمكتو (18/0 درصد) 3) جيره شاهد به همراه 35/0 درصد صمغ گوار 4) جيره شاهد+ به همراه 70/0 درصد صمغ گوار 5) جيره شاهد به همراه 35/0 درصد صمغ گوار و 05/0 درصد آنزيم بتاماناناز 6) جيره شاهد به همراه 70/0 درصد صمغ گوار و 05/0 درصد آنزيم بتاماناناز ، بودند . نتايج: نتايج آزمايش نشان داد كه تيمار‌هاي آزمايشي اثر معني‌داري بر ضريب تبديل غذايي جوجه‌هاي گوشتي داشتند (05/0 P lt;)، به طوري كه كمترين ضريب تبديل مربوط به تيمار 5، و بالاترين ضريب تبديل غذايي مربوط به تيمار حاوي صمغ زياد بود. در اين آزمايش مشخص گرديد كه تيمارهاي مختلف آزمايشي از نظر تيتر آنتي‌بادي عليه سلول قرمز خون گوسفند تفاوت معني‌داري نداشتند (05/0 lt; P). اثر جيره‌هاي آزمايشي بر جمعيت ميكروبي ژژنوم و ايلئوم معني‌دار بود (05/0 P lt;)، به نحوي كه بيشترين تعداد لاكتوباسيل در ژژنوم در تيمار 6 و كمترين تعداد آن در تيمار 4 و نيز بيشترين تعداد لاكتوباسيل ايلئوم در تيمار 6 و كمترين آن مربوط به تيمار شاهد بود. نتيجه گيري كلي: به‌طور‌خلاصه افزودن صمغ گوار و آنزيم بتاماناز به جيره بر عملكرد و پاسخ‌هاي ايمني جوجه‌هاي گوشتي در مقايسه با شاهد، اثر نداشت، با اين وجود، افزودن صمغ همراه با آنزيم، جمعيت ميكروبي لاكتوباسيل‌هاي ژژنوم و ايلئوم را افزايش داد و بدين‌جهت مي-توان آن‌را توصيه كرد.