تأثير سطوح مختلف عنصر روي بر عملكرد، كيفيت تخم‌مرغ و فراسنجه‌هاي ايمني مرغان تخمگذار در پرورش متراكم و توصيه شده

زمينه مطالعاتي: عنصر روي جزء ضروري آنزيم كربونيك آنهيدراز رحمي است كه نقش مهمي در تشكيل پوسته تخم‌مرغ دارد. هدف: به منظور بررسي تأثير سطوح مختلف عنصر روي بر عملكرد، كيفيت تخم‌مرغ و فراسنجه‌هاي ايمني مرغان تخم‌گذار در شرايط پرورش متراكم اين آزمايش انجام شد. روش كار: تعداد 160 قطعه مرغ تخم‌گذار سويه ‌هاي-لاين 36W- در سن 60 هفتگي به مدت 10 هفته استفاده شد. تيمارهاي مورد بررسي شامل دو سطح تراكم (توصيه شده (3 مرغ به ازاي هر قفس) و متراكم (5 مرغ به ازاي هر قفس) ،) و 4 سطح روي از منبع روي-متيونين (40، 80، 120 و 160 ميلي‌گرم در كيلوگرم جيره) بودند كه در قالب طرح كاملاً تصادفي با آرايش فاكتوريل 4×2 با 8 تيمار اجرا شد نتايج: افزودن سطوح مختلف روي در شرايط متفاوت تراكم نتوانست مصرف خوراك و ضريب تبدبل خوراك را تحت تاثير قرار دهد. سطوح 120 و 160 ميلي‌گرم در كيلوگرم روي باعث كاهش معنيدار درصد توليد تخم‌مرغ و وزن تخم‌مرغ در مقايسه با سطح 40 ميلي‌گرم در كيلوگرم روي در مرغان تخم‌گذار شد. مقاومت پوسته تخم‌مرغ با افزايش سطح روي جيره افزايش و واحد هاو در پرندگان پرورش يافته در شرايط متراكم نسبت به تراكم توصيه شده كاهش يافت (0.05 P). در بررسي فراسنجه‌هاي توليدمثلي مرغان تخمگذار، تنها وزن تخمدان در پرندگان موجود در شرايط متراكم كمتر از تراكم توصيه شده بود (0.05 P). استفاده از سطح 160 ميلي‌گرم در كيلوگرم روي در جيره به طور معني‌داري باعث افزايش سطح LDL خون در مقايسه با سطح 40 ميلي‌گرم در كيلوگرم روي و اعمال تنش تراكم نيز به طور معني‌داري باعث افزايش سطح گلوكز خون مرغان تخم‌گذار در مقايسه با تراكم توصيه شده شد. نتيجه‌گيري نهايي: در مجموع نتايج اين پژوهش نشان داد كه استفاده از روي نتوانست تغييري در فراسنجه هاي كمي يا كيفي تخم‌مرغ در شرايط پرورش متراكم ايجاد كند، هر چند سطوح 120 و 160 ميلي‌گرم در كيلوگرم روي باعث افزايش استحكام پوسته تخم‌مرغ شد.