تعيين كارايي واحدهاي پرورش جوجه گوشتي با استفاده از روش تحليل تابع مرزي تصادفي در استان لرستان (شهرستان خرم آباد)

زمينه مطالعاتي: بررسي وضعيت كارايي واحدهاي مرغداري گوشتي مي‌تواند باعث شناسايي بهتر موقعيت اين واحدها و افزايش سطح آگاهي سياست‌گذاران و برنامه ريزان بخش كشاورزي و نيز سرمايه‌گذاران اين نوع فعاليت‌ها در جهت تصميم‌گيري اصولي و يا رفع مشكلات موجود گردد. هدف: به ‌منظور بررسي كارايي واحدهاي پرورش جوجه گوشتي و تابع توليد گوشت مرغ مربوط به اين واحدها، شرايط توليد واحدهاي پرورش مرغ گوشتي شهرستان خرم آباد مورد ارزيابي قرار گيرد. روش كار: مطالعه حاضر طي سال 1396 در 97 واحد گوشتي در شهرستان خرم آباد انجام شد. روش جمع‌آوري اطلاعات از طريق مصاحبه و پرسشنامه بود. توابع توليد به‌وسيله توابع كاب داگلاس تخمين زده شد و كارايي فني به‌وسيله روش تابع مرزي تصادفي برآورد شد. نتايج: ازنظر ميزان هزينه نهاده‌ها در مرغداري، هزينه دان (62.1)، خريد جوجه‌ي يك‌روزه (16.3 درصد)، هزينه سوخت و برق (9.7 درصد)، هزينه نيروي كار (5.4 درصد)، هزينه دارو و درمان (4.2 درصد) و هزينه‌هاي متفرقه (2.3 درصد) بود. ميانگين كارايي فني، تخصيصي و اقتصادي به ترتيب (67.8)، (59.4) و (52.9) درصد بوده كه نشان‌دهنده پتانسيل قابل‌ملاحظه واحدها در افزايش بازدهي آن‌ها بود. نتايج تابع توليد نشان داد متغيرهـاي تعداد جوجـه ريزي، ميـزان دان مصـرفي و مقدار سوخت و بـرق مصرفي تأثير مثبت و كاملاً معني‌دار بر ميـزان توليـد گوشت مرغ داشتند (0.01P ). از بين همه متغيرها مقدار مصرف دان با ضريب كشش (0.472) بيشترين تأثير را بر توليد گوشت مرغ داشت. نتايج نشان داد اكثر مرغداري‌هاي استان با 47.1 درصد عدم كارايي اقتصادي از سوددهي كمي برخوردار بودند. اكثر اين مرغداري‌ها به دليل عدم رعايت اصول اقتصادي در مديريت زيان‌ده بوده و در معرض ورشكستگي قرار دارند. نتيجه‌گيري نهايي: به‌طوركلي حفظ ثبات نسبي قيمت‌ دان، آشنا ساختن بهره‌برداران با اصول جيره نويسي و بهبود شرايط واحدهاي مرغداري اعم از مديريت تغذيه، پرورش و بهداشت براي افزايش كارايي و توليد در واحدهاي توليد گوشت مرغ در شهرستان خرم آباد ضرورت دارد.