تربيت‌يافتگي سياسي در انديشه و سيره آيت‌الله مهدوي كني

تربيت سياسي ازجمله ساحت‌هاي تربيتي‌اي است كه در نظام آموزشي معطوف به جامعه‌سازي بدان پرداخته مي‌شود. درپي بررسي انديشه و سيره‌ سياستمداران كه داراي شاخصه‌هايي قابل قبول ازحيث اعتقادي و اخلاقي هستند، مي‌توان به مؤلفه‌هايي از تربيت سياسي دست يافت كه علاوه‌بر اعتبار، قابليت به‌كارگيري دارند و به واقعيت نزديك هستند؛ بر اين اساس، هدف از پژوهش حاضر، بررسي مؤلفه‌هاي تربيت‌يافتگي سياسي مبتني‌بر انديشه و سيره‌ آيت‌الله مهدوي كني بوده است. با توجه به وجود منابع مكتوب مناسب در اين زمينه، با استفاده از شيوه‌ نمونه‌گيري هدفمند، مرتبط‌ترين آثار مكتوب برجاي‌مانده از آيت‌الله مهدوي كني، مشتمل بر مباحث تربيت سياسي انتخاب و پس‌از پايش اوليه، پيكره‌ اصلي داده‌ها فراهم شد. در نمونه‌هاي انتخابي، كتاب‌هاي تأليفي آيت‌الله مهدوي كني، كتاب‌هاي نگاشته‌شده درباره‌ ايشان، مصاحبه‌ها و تاريخ شفاهي تدوين‌شده قرار دارند. با انتخاب روش تحليل مضمون، ضمن مطالعه‌ اسناد و تدوين فيش‌هاي مطالعه به‌عنوان واحد تحليل، با بهره گيري از وجوه مشترك موجود ميان مضامين، درنهايت، چهار مفهوم كلي بدين شرح به‌دست آمد: شرع‌محوري با سه مضمون التزام به اداي تكليف، پايبندي به اصل ولايت فقيه و رعايت حق‌الناس؛ اخلاق‌مداري با چهار مضمون اعتدال پايدار، جذب حداكثري، اخلاص در سياست‌ورزي و نتيجه‌محوري به‌جاي نيت‌خواني؛ قانونمندي با سه مضمون اجتناب از قانون‌شكني، عمل‌كردن برمبناي قانون و جلوگيري از بي‌قانوني؛ انقلابي‌بودن با چهار مضمونِ داشتنِ شمّ سياسي، جرئت و جسارت انقلابي، قاطعيت در اجرا و خدمت‌كردن به مردم. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد الگوهاي ظاهرشده بين مضامين و مفاهيم، متداخل هستند و درامتداد يكديگر قرار دارند؛ بدين شرح كه در انديشه و سيره‌ عملي موردبررسي، شرع‌محوري، بناي ديگر مفاهيم است و انقلابي‌بودن برمبناي قانونمندي و اخلاق‌مداري، بر پايه‌هاي شرع و آموزه‌هاي دين مبين اسلام بنا مي‌شود.