بررسي ميزان رضايتمندي جراحان و بيماران از ظاهر و عملكرد بيني متعاقب عمل جااندازي بسته

مقدمه: شكستگي بيني، شايع‌ترين شكستگي ناحيه‌ي فك و صورت است، بنابراين رضايت جراح و بيمار پس از عمل جراحي بسته از منظر زيبايي و عملكردي (از جمله اثرات تنفس و بويايي) حائز اهميت است. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي ميزان رضايتمندي جراحان و بيماران از ظاهر و عملكرد بيني متعاقب عمل جااندازي بسته طي 6-12 ماه پس از جراحي جهت ارتقاء نتايج حاصل از اين روش مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه،‌‌ توصيفي- تحليلي و از نوع مقطعي در دو بيمارستان الزهرا(س) و كاشاني اصفهان در طي سال‌هاي 1397-1398 بر روي 90 بيمار انجام شد كه در طي 6 تا 12 ماه پس از جراحي، تحت عمل جااندازي بسته‌ي شكستگي بيني قرار گرفتند. همه‌ي بيماران و جراحان به سؤالاتي در مورد نتايج زيبايي و عملكرد و نياز به سپتورينوپلاستي پس از جااندازي بسته پاسخ دادند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از Pearson، t-test و Paired-sample t-test استفاده گرديد. p value كمتر از 0.05 به عنوان سطح معني‌داري در نظر گرفته شد. يافته‌ها: حدود 55 درصد از بيماران از نتيجه‌ي زيبايي بيني رضايت داشتند و 38.8 درصد اظهار داشتند كه براي اصلاح ناهنجاري باقي‌مانده‌ي بيني جراحي تكميلي را در نظر خواهند گرفت. ميانگين امتياز رضايت جراحان از زيبايي و عملكرد بيني به ترتيب 3.74 و 3.50 بود. جراحان بيان داشتند كه نياز بيماران به سپتورينوپلاستي كم تا متوسط است. نتيجه‌گيري: ميزان رضايت بيمار و جراح از جااندازي بسته‌ي بيني در بازه‌ي بالا- متوسط قرار گرفت. همچنين از نظر بيماران و جراحان، نياز به جراحي سپتورينوپلاستي ارتباط معني‌دار و مستقيمي با مسائل زيبايي‌شناختي و نيز انسداد مسير تنفسي به دنبال شكستگي استخوان بيني دارد.