ارتباط سبك فرزندپروري و اضطراب دندان‌پزشكي در كودكان 4-6 ساله

مقدمه: كنترل اضطراب كودكان در حين اعمال دندان‌پزشكي از عوامل مهم و مؤثر بر موفقيت درمان مي‌باشد كه فاكتورهاي شخصيتي و ويژگي‌هاي تربيتي والدين در قالب سبك و شيوه‌ي فرزندپروري آن‌ها مي‌تواند در شكل‌گيري اين اضطراب در كودكان بسيار تأثيرگذار باشد. هدف از اين مطالعه، تعيين ارتباط شيوه‌هاي فرزند‌پروري و اضطراب و رفتار كودكان در محيط دندان‌پزشكي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي، 126 كودك 4 تا 6 ساله و والدين آن‌ها از بين مراجعين به بخش كودكان دانشكده‌ي دندان‌پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) در سال تحصيلي 1399 انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌ي (Modified Child Dental Anxiety Scale) MCDASF و مقياس فرانكل براي اندازه‌گيري اضطراب و تعيين رفتار كودكان در محيط دندان‌پزشكي و پرسش‌نامه‌ي سبك فرزندپروري Bumrind براي تعيين نمره‌ي والدين در سبك‌هاي فرزندپروري مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با آزمون‌هاي آماري Pearson، Spearman و Chi-square تجزيه و تحليل شدند (0/05 p value). يافته‌ها: بين امتياز سبك فرزند‌پروري مقتدر در والدين و اضطراب دندان‌پزشكي كودكان ارتباط معني‌دار وجود نداشت (0/803 = p value، 0/022 = r). بين امتياز سبك فرزندپروري مستبد در والدين و اضطراب دندان‌پزشكي كودكان ارتباط معكوس و معني‌داري وجود داشت (p value 0/001 ،r= -0/307). بين امتياز سبك فرزندپروري سهل‌گيرانه در والدين و اضطراب دندان‌پزشكي كودكان ارتباط مستقيم و معني‌داري مشاهده شد (p value 0/001 ،r= 0/318). نتيجه‌گيري: اضطراب و رفتار كودكان در محيط دندان‌پزشكي با سبك فرزندپروري والدين مرتبط بود.