بررسي رابطه‌ي بين شاخص توده‌ي بدني و پوسيدگي شديد دوران كودكي (S-ECC) در كودكان شهر اصفهان

مقدمه: رابطه‌ي بين پوسيدگي دندان در كودكان و اختلالات در شاخص توده‌ي بدني آن‌ها يك مشكل بحث‌برانگيز است. هدف از اين مطالعه، بررسي ارتباط بين شاخص توده‌ي بدني و پوسيدگي شديد دوران كودكي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مورد- شاهدي، 150 كودك با پوسيدگي شديد و 150 شاهد بدون پوسيدگي دندان از تعدادي از كلينيك‌هاي خصوصي شهر اصفهان در سال 1399 جمع‌آوري شدند. پارامترهاي وزن و قد اندازه‌گيري شد و (Body mass index) BMI محاسبه گرديد. كودكان بر اساس BMI تطبيق يافته براي سن و جنس به كم وزن (صدك كمتر از 5)، وزن طبيعي (صدك 5 تا كمتر از 85)، در معرض خطر اضافه وزن (صدك 85 تا 95) و اضافه وزن (صدك بيشتر از 95) طبقه‌بندي شدند. داده‌ها با آزمون‌‌هاي آماريChi- squared ، Fisher، t-test و Mann-Whitney تجزيه و تحليل شدند (0.05 = α). يافته‌ها: از نظر فراواني گروه‌‌هاي وزني، بين دو گروه كودكان بدون پوسيدگي و با پوسيدگي شديد، تفاوت معني‌دار وجود داشت (0.007 = p value). فراواني گروه‌‌هاي وزني در بين پسران و دختران دو گروه كودكان تفاوت معني‌دار وجود داشت (0.001 p value). فراواني گروه‌‌هاي وزني در رده‌هاي سني 2، 3، 4 و 5 سال دو گروه كودكان تفاوت معني‌دار وجود داشت (0.001 p value). ميانگين شاخص توده‌‌ي بدني در كودكان داراي پوسيدگي شديد دنداني بطور معني‌داري كمتر از كودكان بدون پوسيدگي بود (0.001 p value). نتيجه‌گيري: تعداد موارد كم وزني در كودكان با پوسيدگي شديد بيشتر از كودكان بدون پوسيدگي دندان بود كه نشان مي‌دهد پوسيدگي شديد ممكن است بر رشد تأثير نامطلوب بگذارد.