تأثير هشت هفته تمرين تناوبي شديد (HIIT) بر آسپروزين، پروفايل ليپيدي و مقاومت به انسولين رت‌هاي نر مدل ديابت نوع دو

مقدمه: ترشح آديپوكاين‌ها از مخازن بافت چربي نقش كليدي در تنظيم سوخت‌و‌ساز متابوليك و چندين فرآيند فيزيولوژيكي ديگر از جمله ديابت، چاقي و بيماري‌هاي قلبي-عروقي را داراست. در اين مطالعه اثر هشت هفته تمرين تناوبي شديد (HIIT) بر آسپروزين، پروفايل ليپيدي و مقاومت به انسولين رت‌هاي نر مدل ديابت نوع دو بررسي شد. روش‌ها: تعداد 24 سر رت نر اسپراگ‌داولي به‌‌طور تصادفي به چهار گروه مساوي سالم (C)، سالم تمرين (C+T)، ديابت (D) و ديابت تمرين (D+T) تقسيم شدند. ديابت با روش تركيبي رژيم پُرچرب و تزريق استرپتوزوتوسين با دوز كم القا شد. گروه‌ تمرين به ‌مدت هشت هفته برنامه‌ي HIIT را روي تردميل انجام دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماري ANOVA يك‌طرفه و آزمون بونفروني و در سطح معني‌داري 0.05 P تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه القاي ديابت باعث افزايش آسپروزين سرم  شد(000۱/0=P)، آسپروزين پلاسما در گروه سالم تمرين نسبت به گروه سالم (0.03=P) و ديابت نسبت به ديابت تمرين (0.04=P) كاهش يافت. بين گروه سالم و سالم تمرين از نظر HOMA-IR تفاوت معنا‌دار وجود نداشت (0.9= P)، اما در گروه ديابت تمرين نسبت به ديابت كاهش يافت (0.0001=P). درگروه ديابت تمرين نسبت به گروه ديابت ميانگين HDL افزايش (0.0001=p) و TG، LDL كاهش يافت (0.001=P). در گروه سالم تمرين نسبت به سالم ميانگين  HDLافزايش (0.01=P) اما TG، LDL تفاوت معنادار نداشت. نتيجه‌گيري: غلظت آسپروسين در رت‌هاي مبتلا به ديابت دو افزايش مي‌يابد و HIIT مي‌تواند با كاهش آسپروزين، شاخص‌ مقاومت به انسولين و بهبود پروفايل ليپيدي عوارض ناشي از ديابت را كاهش دهد.