نقش پيش‌بيني‌كننده‌ي افكار تكرارشونده‌ي منفي، راهبردهاي تنظيم هيجان و خودمراقبتي بر پذيرش و تبعيت درماني افراد مبتلا به ديابت نوع دو

مقدمه: ديابت نوع دو به‌عنوان شايع‌ترين بيماري متابوليكي، يك اختلال مزمن و پيش‌رونده است كه باعث ايجاد عوارض پايدار و افزايش بيماري‌هاي قلبي عروقي، عروق مغز، عروق محيطي، نفروپاتي، رتينوپاتي، نوروپاتي، پاي ديابتي، آمپوتاسيون و مرگ‌ومير در افراد مبتلا مي‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش پيش‌بيني‌كننده‌ي افكار تكرارشوند‌ه‌ي منفي، راهبردهاي تنظيم هيجان و خودمراقبتي در پذيرش و تبعيت درماني مبتلايان به ديابت نوع دو بود. روش‌ها: روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و جامعه‌ي آماري شامل تمامي افراد مبتلابه ديابت نوع دو انجمن ديابت استان چهارمحال و بختياري بود كه از اين ميان با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس و براساس جدول مورگان، تعداد 300 نفر از مبتلايان به ديابت نوع دو انتخاب شدند. آزمودني‌ها به‌وسيله‌ي پرسشنامه‌ي افكار تكرارشونده‌ي منفي، پرسشنامه‌ي نظم‌جويي هيجان، پرسشنامه‌ي خودمراقبتي و پرسشنامه‌ي تبعيت از درمان، مورد ارزيابي قرار گرفتند و براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن بود كه افكار تكرارشونده‌ي منفي، راهبردهاي تنظيم هيجان و خودمراقبتي هر سه به‌صورت معناداري پذيرش و تبعيت از درمان را در مبتلايان به ديابت نوع دو پيش‌بيني مي‌كنند. نتيجه‌گيري: با توجه به مشخص شدن نقش پيش‌بيني كننده‌ي معنادار افكار تكرارشونده‌ي منفي، راهبردهاي تنظيم هيجان و خودمراقبتي در پذيرش و تبعيت از درمان مبتلايان به ديابت نوع دو، همچنين به‌دليل شيوع بالاي اين بيماري، به‌نظر مي‌رسد مداخلات روان‌شناختي با در نظر داشتن نقش متغيرهاي مذكور جهت كاهش مشكلات روان‌شناختي و افزايش پيروي از درمان اين بيماران مثمر ثمر واقع شود، همچنين توجه به نقش افكار منفي تكرارشونده، راهبردهاي سازگارانه و ناسازگارانه تنظيم هيجان و پايبندي به مراقبت از خود مي‌تواند به منزله‌ي پيشگيري از وخيم شدن ديابت نوع دو و كنترل بهتر آن باشد.