برنامه‌ريزي پويايي تخصيص منابع آب سطحي و زيرزميني براي اهداف كشاورزي و محيط زيست در حوزه خانميرزا

مقدمه: رشد جمعيت در اكثر حوزه هاي آبخيز  منجر به افزايش تعداد و تنوع روزافزون حقابه‌بران  شده كه  در نتيجه آن تخصيص بهينه آب، اهميتي بيش از پيش پيدا مي كند. در تحقيق  حاضر براي تخصيص منابع آب كشاورزي و محيط زيست در محيط نرم‌افزارVENSIM  مدلي به روش پويايي سيستم براي حوزه آبخيز خانميرزا توسعه داده ‌شده ‌است.روش : اين مدل بيلان و تخصيص آب شامل دو بخش جداگانه است كه بخش نخست آن جهت به‌دست آوردن حجم آب سطحي و زيرزميني تهيه شده و  بخش ديگر، به منظور نحوه تخصيص منابع آب در شرايط موجود و آينده (با فرض حفظ روند موجود) طراحي شده است. سياست بهره‌برداري شامل استفاده تلفيقي از آب زيرزميني و سطحي حوزه جهت رفع نيازهاي شرب، كشاورزي، صنعتي و زيست‌محيطي است.يافته ها: پس از توسعه مدل اجرا و بهينه سازي حجم آب سطحي و زيرزميني انجام و كارائي مدل بيلان آزمون و بهينه شد. سپس با استفاده از روابط و قوانين مربوط به بهره‌برداري از منابع، براي تخصيص بهينه آب موجود در حوزه مورد مطالعه، الگوئي تركيبي حاصل گرديد. با توجه به ديناميك تغييرات در حجم آب در دسترس در منطقه، نتايج گوياي عدم كشش منابع براي تأمين كليه نيازهاي موجود و شرايطي در منطقه مخصوصاً در بخش كشاورزي آتي بوده است،  لذا سناريو تركيبي آيش و بهبود كارائي آبياري مي تواند آسيب پذيري تخصيص منابع را كاهش دهد.نتيجه گيري: نتايج اين مدل نشان مي‌دهد پويائي سيستم مي تواند ابزاري خلاقانه در تخصيص منابع آب، برنامه‌ريزي و سياست‌هاي مديريتي مناسب در منطقه باشد و در اين منطقه تحليلهاي علت معلولي نشان از اهميت استفاد تلفيقي از منابع آب دارد .