بررسي وضعيت كمي منابع آب زيرزميني دشت كاشان، چشم‌انداز و ارائه راه‌كارهاي مناسب

مقدمه: در اين تحقيق، وضعيت كمي منابع آب زيرزميني دشت كاشان و چشم انداز آن در آينده با تأكيد بر شرب و بهداشت بررسي شده است. روش : براي اين منظور، با استفاده از رابطه بيلان آب زيرزميني، اجزاي بيلان و تغييرات حجم ذخيره آبخوان در سال آبي 97-1396 محاسبه شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه حجم ذخيره آبخوان در اين سال بيش از 35 ميليون مترمكعب كاهش يافته و ميانگين وزني كاهش تراز سطح آب، 0.44 متر بوده است. همچنين نتايج تجزيه و تحليل مؤلفه هاي بيلان نشان داد كه مجموع بهره‌برداري از آبخوان دشت كاشان در اين سال، معادل 317.17 ميليون مترمكعب بوده كه مجموع سهم كشاورزي، فضاي سبز، دام و طيور و نيز تبخير از استخرهاي پرورش ماهي، 278.85 ميليون مترمكعب (حدود 88 درصد از كل برداشت‌ها) به دست آمد. سهم بهره‌برداري در بخش‌هاي شرب، صنعت، تجاري، عمومي و خدمات نيز مجموعاً معادل 38.32 ميليون مترمكعب به دست آمد. محاسبات بيلان نشان داد كه كل تخليه از طريق مرزهاي خروجي آبخوان، 34.87 ميليون مترمكعب بوده است. نتايج سناريوهاي به كار رفته در تحقيق نيز نشان داد كه اگر روند كنوني بهره برداري از آب زيرزميني ادامه پيدا كند، افق 5 ساله آبخوان (1397-1402) بدتر خواهد شد و بيشترين افت در نواحي غربي به دليل تمركز بيشتر چاه‌هاي بهره‌برداري كشاورزي، شرب و صنعت روي خواهد داد. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي به دست آمده، چندين راه كار براي تقليل روند افت آبخوان شامل كاهش و يا حذف كامل سطح زيركشت محصولات، كاهش نياز ناخالص آبياري، ذخيره‌سازي يا نفوذ دادن بخشي از رواناب حاصل از ارتفاعات بالادست و احداث سد زيرزميني پيشنهاد شد.