نقش ارتباطات ورزشي در توسعه صنعت گردشگري ورزشي با نقش ميانجي رسانه‌هاي اجتماعي در ايران

اين پژوهش، با هدف نقش ارتباطات ورزشي در توسعه صنعت گردشگري ورزشي، با نقش ميانجي رسانه‌هاي اجتماعي، در ايران انجام شده است. نمونه‌هاي اين پژوهش شامل خبرگان و صاحب‌نظران در بخش‌هاي گردشگري، ارتباطات ورزشي و رسانه‌ها بودند كه در مجموع 315 ‌نفر، با روش تصادفي ساده انتخاب شدند. بازه زماني پژوهش 1388 تا 1399 است. در راستاي انجام پژوهش، به منظور سنجش متغيرهاي ارتباطات ورزشي، توسعه صنعت گردشگري ورزشي و رسانه‌هاي اجتماعي از پرسشنامه استاندارد استفاده شد و نيز جهت سنجش متغيرهاي توليد ناخالص ملي؛ توسعه مالي، ثبات سياسي، كنترل فساد، اثربخشي دولت، كيفيت نظارتي، حاكميت قانون، صدا و پاسخگويي، هزينه گردشگري، از بانك داده‌هاي جهاني استخراج شد. نتايج تجزيه و تحليل فرضيه نخست، نشان داد كه ارتباطات ورزشي، بر توسعه گردشگري ورزشي، با نقش ميانجي رسانه‌هاي اجتماعي تأثير دارد. همچنين نتايج فرضيه دوم، بيانگر اين بود كه ارتباطات ورزشي، بر توسعه مالي، با نقش ميانجي رسانه‌هاي اجتماعي تأثير دارد. در خصوص متغيرهاي كنترلي نيز، در فرضيه نخست متغير هزينه گردشگري بر توسعه گردشگري ورزشي، با نقش ميانجي رسانه‌هاي اجتماعي تأثير مستقيمي داشت. در فرضيه دوم، متغيرهاي كنترلي ثبات سياسي، كنترل فساد، اثربخشي دولت، كيفيت نظارتي، حاكميت قانون، صدا و پاسخگويي تأثير مستقيمي بر توسعه مالي با نقش ميانجي رسانه‌هاي اجتماعي داشتند.