بررسي تجربي تأثير ضخامت ناحيه كنترل اكسيژن در چاپ پيوسته بدون لايه قطعات متخلخل پليمري

در اين پژوهش به منظور بررسي تأثير ناحيه كنترل اكسيژن بر سرعت ساخت قطعات، از سامانه ساخت افزايشي به روش توليد پيوسته مايع واسط (CLIP) كه توسط محققين همين مقاله طراحي و ساخته شده است، استفاده گرديد. هدف اصلي مقاله افزايش سرعت ساخت قطعات متخلخل با 10 برابر سرعت بيشتر نسبت به روش پردازش ديجيتال نوري (DLP) است. اما براي دستيابي به اين سرعت، بررسي ميزان ارتفاع چاپ، ميزان خرابي قطعه، و عمق پخت قطعه بسيار حائز اهميت است. قطعاً ناحيه كنترل اكسيژن به عنوان يكي از مهم ترين پارامترهاي تأثيرگذار بر موارد مذكور خواهد بود. بنابراين به منظور ايجاد و كنترل حجم ناحيه در بردارنده اكسيژن، از غشاء هاي خاص نفوذ پذير گاز ها در دو حالت پنجره اي شكل (جزيره اي و ميكرو كانال)، به عنوان بستر ظرف رزين مايع استفاده گرديد. سپس قطعاتي با ساختار متخلخل و پيچيده با استفاده از هركدام از پنجره هاي فوق، با روش توليد پيوسته مايع واسط ساخته و مورد ارزيابي قرار گرفت. بر طبق يافته هاي اين پژوهش استفاده از ظرف جزيره اي نسبت به ظرف ميكرو كانال، علاوه بر بهبود كيفيت ظاهري قطعه، منجر به افزايش 107% مدت زمان قابليت چاپ پيوسته پيش از شروع نيروي جدايش، كاهش 4/7 برابري بيشينه نيروي جدايش و افزايش30% در ارتفاع قطعه چاپ شده گرديد.