ارزيابي مقاومت ارقام چغندرقند به پوسيدگي ريزوكتونيايي ريشه در شرايط گلخانه و مزرعه

بيماري پوسيدگي ريزوكتونيايي ريشه و طوقه چغندرقند در ايران عمدتاً توسط Rhizoctonia solani AG 2-2 وR. solani AG-4 ايجاد مي شود. در اين پژوهش مقاومت ارقام تجاري خارجي و داخلي در دسترس كشاورزان در برابر هر دو گروه آناستوموزي AG 2-2 و AG 4 بيمارگر در شرايط گلخانه و مزرعه بررسي شد. در شرايط گلخانه بذر 18 رقم به همراه يك رقم شاهد (جلگه) در گلدان كاشته شد و پس از رسيدن بوته ها به سن هشت هفتگي، توسط دانه هاي ذرت آلوده به جدايه هاي R. solani AG 2-2 و R. solani AG 4 مايه زني شدند. شش هفته بعد از مايه زني شدت آلودگي روي ريشه هر بوته با مقياس نه گانه (1 تا 9) اندازه‌گيري شد. در ارزيابي مزرعه اي، ارقام در يك مزرعه با سابقه آلودگي هريك در سه تكرار در خطوط 50 متري كشت شدند و در زمان برداشت، شدت آلودگي روي ريشه ها بررسي شد. نتايج نشان داد كه در هر دو شرايط گلخانه اي و مزرعه اي بين ارقام مختلف با شاهد حساس و همچنين بين خود ارقام از نظر آماري اختلاف معني دار وجود داشت. همچنين واكنش كلي ارقام به هر دو گروه آناستوموزي مشابه بود. در مجموع ارقام اكباتان، IRIS، AIGRETTE، NOVODORO، IVANO، NOVELLA، TOURELLE، MODEX، EFESOS و CADET كمترين آلودگي را در شرايط مختلف آزمايش داشتند.