نقش عدم امنيت شغلي در دوره شيوع ويروس كرونا بر سلامت ذهني مربيان مدارس فوتبال با نقش ميانجي رفاه مالي

هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش عدم امنيت شغلي در دوره شيوع ويروس كرونا بر سلامت ذهني مربيان مدارس فوتبال با نقش ميانجي رفاه مالي بود. روش پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مربيان شاغل در مدارس فوتبال داراي مجوز استان گلستان در سال 1399 بود كه منبع اصلي درآمد آن‌ها اشتغال در مدارس فوتبال مي‌باشد (81 مربي) كه كل جامعه به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌هاي پژوهش، از پرسش‌‌نامه‌هاي عدم امنيت شغلي در دوره شيوع ويروس كرونا (جونگ و همكاران، 2020)، رفاه مالي (چوي و همكاران، 2020) و سلامت ذهني (وارويك-ادينبورگ، 2007) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شد. بدين منظور دو نرم‌افزار SPSS و PLS 3 مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد عدم امنيت شغلي در دوره شيوع ويروس كرونا اثري منفي و معني‌دار بر رفاه مالي مربيان فوتبال دارد. همچنين اثر عدم امنيت شغلي در دوره شيوع ويروس كرونا بر سلامت ذهني مربيان فوتبال منفي و معني‌دار بود. بخش ديگري از نتايج پژوهش نشان داد اثر رفاه مالي بر سلامت ذهني، مثبت و معني‌دار است. در نهايت نتايج نشان داد اثر عدم امنيت شغلي در دوره شيوع ويروس كرونا بر سلامت ذهني مربيان فوتبال با نقش ميانجي رفاه مالي، منفي و معني‌دار مي‌باشد. با توجه به ‌نتايج پژوهش مي‌توان چنين نتيجه‌گيري كرد عدم امنيت شغلي در دوره شيوع ويروس كرونا مي‌تواند با كاهش رفاه مالي، مشكلاتي را براي سلامت ذهني مربيان فوتبال به‌ همراه داشته باشد.