تاريخچه شيوه هاي سنتي درمان با تأكيد بر نقش «اقليم جغرافيايي» در روستاي آبكنارِ استان گيلان

زمينه و هدف: شكل گيري بيماري هاي انساني با شرايط آب و هوايي، نـوع تغذيه و پـوشش هاي گياهي- حيواني هر منطقه ارتباط مستقيمي دارد. طب سنتي از گذشته تا به امروز، براي درمان بيماري هاي رايج هر منطقه اغلب به سراغ دستاوردهاي اقليم جغرافيايي همان ناحيه مي رود. هدف از اين پژوهش، مروري بر تاريخچه شيوه هاي سنتي درمان با تكيه بر دستاوردهاي اقليم جغرافيايي مردم محلي روستاي آبكنارِ استان گيلان است.مواد و روش‌ها: اين پژوهش در سال 1399 با مطالعات كتابخانه اي، دست نوشته ها و مستندات محلي، مشاهده مستقيم نحوه كاربرد و چگونگي تأثير درمان برخي شيوه ها، مصاحبه حضوري و تلفني با: (1) درمانگران محلي و (2) افراد مسن (اعم از زن و مرد) انجام گرفته است. مطالب و يافته ها در قالب توصيفي- تحليلي به بحث گذاشته شده اند.يافته‌ها: به نظر مي رسد كـه «اقليم جغرافيايي روستاي آبكنار» نـقش بسيار مهمي در شكل گيري شيوه هاي سنتي درمان (اقليم درماني) از گذشته هاي دور تا به امروز داشته است. مجاورت با درياي مازنـدران و تالاب بندرانزلي، برخـورداري از رويش عنصـر «برنج»، پوشش هاي گياهي منحصربه فرد منطقه و حضور برخي از گونه هاي خاص پرندگان به افزايش كيفيت و تنوع شيوه هاي سنتي درمان در روستاي آبكنار كمك قابل توجهي نموده است.ملاحظات اخلاقي: صداقت و امانت داري در تحليل، گزارش و انتشار مطالب رعايت شده است.نتيجه‌گيري: در گذشته، به دليل عدم پيشرفت علم پزشكي و ناآگاهي از منشا بيماري ها، براي ساكنين روستاي آبكنار چاره اي جز دست به دامان طبيعت شدن به جهت يافتن راهي براي درمان بيماري ها باقي نمانده بود. از اين رو، تجربيات ارزشمندي در زمينه درمان سنتي از گذشتگان به ساكنين روستاي آبكنار به ارث رسيده است، تا جايي كه مردمان اين روستا در كنار داروهاي شيميايي از شيوه هاي درمان سنتي مبتني بر اقليم جغرافيايي خود براي بهبود بيماري هاي رايج در منطقه استفاده مي كنند.