رابطه بين تعارض كار- خانواده و كيفيت روابط زناشويي در بين معلمان زن متاهل در دوره همه‌گيري كوويد 19: نقش ميانجي حمايت اجتماعي ادراك‌شده

زمينه و هدف: با توجه به شرايط به وجود آمده در دوران همه‌گيري كويد 19 و به‌واسطه اين شرايط تغييرات اساسي در نوع و شكل آموزش معلمان به وجود آمد. در اين پژوهش به بررسي نقش ميانجي حمايت اجتماعي ادراك‌شده در ارتباط بين تعارض كار-خانواده و كيفيت رابطه زناشويي در بين معلمان زن متاهل در دوره كوويد 19 پرداخته شد. روش: اين پژوهش از نوع مطالعات توصيفي همبستگي بود. جامعه پژوهش را معلمان زن متاهل شهر مشهد در سال 1400 تشكيل دادند كه از طريق نمونه‌گيري در دسترس تعداد 283 نفر در پژوهش شركت كردند و با استفاده از پرسشنامه‌هاي تعارض كار- خانواده كارلسون (2000)، مقياس كيفيت زناشويي باسبي، مقياس چندبعدي حمايت اجتماعي ادراك‌شده سنجيده شدند. يافته‌ها: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه بين تعارض كار- خانواده و كيفيت روابط زناشويي رابطه منفي و معنادار وجود دارد (p 0/01). همچنين نتايج نشان داد متغير حمايت اجتماعي نقش واسطه‌اي معناداري بين تعارض كار-خانواده و كيفيت روابط زناشويي دارد (p 0/01) نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت در معلمان زن متاهل در طول همه‌گيري كوويد 19، داشتن حمايت اجتماعي از طرف خانواده، دوستان، و سايرين مي‌تواند تأثير تعارض كار_ خانواده را بر كيفيت روابط زناشويي  آن‌ها كاهش دهد.