تجربۀ زيستۀ طلاق (مورد مطالعه: زنان مطلقۀ شهرستان دره‌شهر – ايلام)

طلاق فسخ قرارداد ازدواج بين زن و مرد است كه به پيامدهاي مختلفي منجر مي‌گردد. طلاق براي زنان و مردان با دلالت‌هاي معنايي متفاوتي همراه است. اين پژوهش درصدد مطالعۀ تجربۀ زيستۀ زنان از پديدۀ طلاق است. با توجه به ماهيت برساختي پديدۀ مورد مطالعه، پارادايم تحقيق كيفي و با عنايت به اين‌كه شناخت تجربۀ زيستۀ زنان، مورد نظر بوده، روش تحقيق پديدارشناسي است. جامعۀ هدف شامل تمامي زنان مطلقۀ شهرستان دره شهر از توابع استان ايلام است. تعداد اطلاع‌رسان‌ها با توجه به اصل اشباع نظري 20 نفر مي‌باشد. ابزار گردآوري داده‌ها، مصاحبۀ نيمه ساخت مند است. يافته‌هاي به‌دست‌آمده مؤيد آنند كه وجۀ سلبي طلاق براي زنان شامل تألمات روحي، بحران استقلال، طرد اجتماعي و محدوديت‌هاي ازدواج مجدد است. وجۀ ايجابي طلاق شامل حمايت و پذيرش اجتماعي و استقرار و استمرار زندگي است. دلالت معنايي طلاق شامل دو مقولۀ متعارض طلاق به‌مثابه آزادي و طلاق به‌مثابه گرفتاري مجدد است. تعريف مرد از نظر زنان پيش از ازدواج و بعد از طلاق شامل دو خوانش متعارض مرد به‌مثابه شريكي استوار و مرد به‌مثابه شريكي متزلزل است. نتيجۀ به‌دست‌آمده گواه اين است كه نظارت شديد اجتماعي و داغ ننگ باعث طرد اجتماعي زنان مطلقه و پريشان‌حالي آنان گشته است.