تجربه و درك دانشجويان دختر از مشكلات آموزش مجازي در دوران قرنطينه از منظر اخلاق

در پي شيوع بيماري كويد 19 و ضرورت قرنطينه، كلاس‌هاي درسي دانشگاهي به صورت مجازي و برخط تشكيل شد كه در بدو امر، طبيعتاً با كاستي‌هايي مواجه بود. هدف از انجام اين تحقيق، فهم ادراك و تجربه دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي از مشكلات آموزش مجازي در همان اولين نيمسال برگزاري به شيوه مجازي (نيمسال تحصيلي دوم سال 99-1398)، از منظر اخلاق بود. در اين تحقيق كيفي، تعداد 17 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه شهيد بهشتي به صورت هدفمند، انتخاب شده و مورد  مصاحبه نيمه ساختار يافته قرار گرفتند. براي تحليل داده‌ها از روش تحليل تماتيك براون و كلارك استفاده شد. براساس يافته‌ها، مشكلات آموزش مجازي، در قالب 9 تم اصلي بدست آمد و در مجموع، در سه محور مشكلات مربوط به دانشگاه، مشكلات مربوط به اعضاي هيئت علمي و مشكلات مربوط به دانشجويان دسته‌بندي شد. درنهايت، پيشنهاداتي براي رفع كاستي‌ها مطرح شد.