تحليل اخلاقي مواجهه عادلانه استاد و دانشجو در مسئله «استعداد»

عدالت آموزشي يكي از مهم‌ترين اصول اخلاقي در حوزه آموزش است كه ابعاد مختلف شناختي، عاطفي و رفتاري را در بر دارد. پياده‌سازي اين اصل اخلاقي به‌ويژه در ارتباط با تفاوت سطح فكري و استعداد دانشجويان چالش‌هايي به‌همراه دارد؛ حضور دانشجويان بااستعداد و كم‌استعداد در كلاس درس مي‌تواند استاد را با اين چالش‌ها مواجه سازد. روش: در اين پژوهش سعي شده است به روش توصيفي ـ تحليلي و با تأكيد بر منابع اسلامي، ضمن تحليل و ارزش‌داوري اخلاقي مسئله و قضاوت درباره ديدگاه‌هاي موافق و مخالف، پيشنهاداتي جهت برون‌رفت از اين چالش مطرح گردد. يافته‌ها: وجود استعدادهاي متفاوت در كلاس و پذيرش آن‌ امري بديهي است، لكن استاد براي جبران و ياري رساندن به دانشجويان كم‌استعداد، مي‌تواند پيشنهاداتي از اين قبيل در دستور كار خود قرار دهد؛ اختصاص دادن زمان بيشتر در ساعات غيركلاسي، حمايت و هدايت استعدادها و تركيب و تلفيق دانشجويان مستعد و غيرمستعد.