تحليلي بر اصل اخلاقي احترام در صنعت گردشگري ديني در ايران

گردشگري ديني، با داشتن ظرفيت عظيم فرهنگ ايراني-اسلامي و اماكن ديني و بالتبع پذيرايي سالانه از تعداد بي‌شمار گردشگران، ضرورت پرداختن به بايسته‌هاي اخلاقي اين عرصه را تأييد مي كند. با هدف ارتقاء سطح اخلاق بين كنشگران گردشگري ديني، الگوي احترام به عنوان يكي از شاخص هاي اخلاقيِ گردشگري ديني، با توجه به قوانين و شرايط موجود در جمهوري اسلامي ايران، مورد بررسي اين تحقيق قرار گرفته است. روش تحقيق، توصيفي-تحليلي بود و گردآوري اسناد به روش كتابخانه‌اي صورت گرفت. نتايج حاصل از اين پژوهش، نشان مي دهد: افزايش تعداد گردشگران، عوايد اقتصادي براي مقصد، بالا رفتن ميزان رضايت‌مندي تمام كنشگران از فرايند سفر و مشاهده حداكثر آثار مورد انتظار از يك بسته سفر ديني، از نتايج عمل به اصل اخلاقي احترام در گردشگري ديني در لايه هاي آزادي دين، حفظ آثار طبيعي، قوانين موضوعه، حريم خصوصي، برابري و زيرساخت مناسب است.