نقش طلاق در تغيير ترتيبات زندگي با تأكيد بر تمايزات جنسيتي

طلاق يكي از عوامل اصلي در تنوع‌بخشيدن به ترتيبات زندگي خانوادگي در دوران معاصر بوده است؛ با اين حال اثر طلاق بر ترتيبات زندگي در ايران مطالعه نشده است. در مطالعۀ حاضر با تحليل داده‌هاي پيمايش ملي طلاق، الگوهاي سكونت افراد (5054 نفر) پس از طلاق بررسي شده است. نتايج نشان داد كه 40 درصد مردان و 18 درصد زنان پس از طلاق، به‌تنهايي زندگي مي‌كنند. بيشتر زنان مطلقه زندگي به همراه خانوادۀ پدري را انتخاب كرده‌اند. داشتن حضانت فرزندان از علت‌هاي اصلي زندگي به همراه فرزندان و تشكيل خانوارهاي تك‌والد است؛ با اين حال آنها وضعيت اقتصادي مطلوبي ندارند؛ به‌طوري كه بيشتر مادرانِ سرپرست فاقد مسكن، غيرشاغل و بدون درآمد ثابت هستند. وضعيت اقتصادي يكي از مهم‌ترين عوامل در‌نحوۀ ترتيبات زندگي زنان و مردان پس از طلاق است و افراد شاغل با مسكن ملكي، بيش از ديگران به‌تنهايي زندگي مي‌كنند. با‌توجه به روند صعودي ميزان‌هاي طلاق و افزايش خانوارهاي تك‌نفره و تك‌والد ناشي از آن، اجراي سياست‌هاي حمايتي به‌ويژه براي خانوارهاي زن‌سرپرست ضروري است. همچنين به منظور درك بهتر پيامدهاي طلاق براي ترتيبات زندگي، مطالعات تجربي كه به روش‌هاي طولي و يا كيفي انجام شده باشد، ضروري است.