تحليل فضايي و مكان‌يابي مراكز امداد و نجات در شهر مشهد

اهداف: به موازات پيشرفت فناوري و دانش بشر در عرصه هاي مختلف، احتمال آسيب ‌پذيري آن ها در برابر بحران ‌هاي طبيعي و انسان‌ساخت به نحو محسوسي افزايش يافته است. يكي از موضوعات مهم از ديدگاه مديريت بحران، شناسايي مكان‌هاي مناسب براي استقرار مراكز امداد و نجات به منظور ساماندهي و كمك رساني سريع به آسيب‌ديدگان است. مقاله حاضر به دنبال مكان‌يابي مراكز امداد و نجات بر اساس معيار‌هاي كارآمد در شهر مشهد است. روش‌شناسي: روش مطالعه حاضر توصيفي و مكان‌يابي است و از نظر هدف كاربردي است. جمع‌آوري اطلاعات از منابع كتابخانه‌اي و مجموعه گزارش‌ها، اسناد و آمار منتشر شده بوده است. معيارهاي متعددي براي مكان‌يابي اين مراكز از منابع معتبر استخراج شد. سپس با استفاده از نظر كارشناسان خبره مهم‌ترين معيار‌هاي مكان‌يابي مناسب با توجه به شرايط شهر مشهد تعيين شد و بر مبناي معيار‌هاي تعيين ‌شده، مكان‌يابي مراكز امداد و نجات براي شهر مشهد با كمك روش تحليل سلسله‌مراتبي و با استفاده از نرم‌افزار GIS 10.8 انجام شده است. يافته‌ها: با در نظر گرفتن معيارهاي فاصله از كاربري‌هاي مسكوني، مراكز درماني، ايستگاه آتش‌نشاني، دسترسي مناسب به راه‌ها و دوري از تاسيسات شهري خطرناك، مكان‌يابي مراكز امداد و نجات در شهر مشهد انجام شد. نتيجه‌گيري: در نهايت بر مبناي معيارهاي اولويت‌بندي‌شده، بهترين مكان براي مراكز امداد و نجات مشخص شده است.