تعيين محدوده فضايي شهر-منطقه براي شهر سمنان و نواحي پيرامون آن با استفاده از روش اندازه‌گيري جريان‌هاي القاي

اهداف: اختصاص غيراصولي منابع به مناطق برخوردار و محروميت ساير مناطق موجب نابرابري هاي توسعه اقتصادي شده است. هدف اين پژوهش تعيين محدوده منطقه شهري سمنان با استفاده از روش اندازه گيري جريان ها (پايين به بالا) با بكارگيري شاخص هاي جريان سفر و جريان كالا بين شهر اصلي و شهر پيراموني استخراج شده از مباني نظري بود. روش شناسي: از مركز شهر سمنان حريمي به شعاع ۲۰ و ۵۰ كيلومتر در محيط GIS زده شده، شهر سمنان به عنوان شهر اصلي و شهرهاي درجزين، سرخه، شهميرزاد و مهديشهر به عنوان شهرهاي پيراموني انتخاب شدند. براي تعين منطقه شهري بايد ميزان جمعيت جابه‌جاشده بين دو شهر و ميزان كالاي جابه‌جاشده محاسبه شده و با قرارگرفتن در فرمول هاي مربوطه نمره نهايي هر شهر را محاسبه نمود. يافته ها: بر اساس محاسبات، شاخص نمره نهايي (iT) شهرهاي سرخه و درجزين به ترتيب برابر با ۱۱.۷۲ و ۱۸.۸۳ داراي همبستگي متوسط، مهديشهر برابر با ۲۸.۵۴ داراي همبستگي بالا و شهميرزاد برابر با ۳۸.۵ داراي همبستگي خيلي بالا با شهر سمنان بودند. لذا محدوده منطقه شهري سمنان را مي توان شامل دو بخش مركز (شهرستان سمنان) و قلمرو پيراموني آن (شهرستان هاي مهديشهر و سرخه) تعيين نمود.  نتيجه گيري: وضعيت تعادل فضايي نظام شهري سمنان از حالت تك مركزي در دهه‌هاي گذشته با افزايش تعداد شهرهاي پيراموني و واگرايي منطقه اي جمعيت، با سرعت متعادلي به سوي توسعه چند مركزي گرايش داشته ولي هنوز فاصله زيادي با ايجاد تعامل كامل منطقه‌اي دارد كه ايجاد منطقه شهري سمنان مي‌تواند موجب تسريع اين روند شده است.