كلاس معكوس در آموزش عالي ايران: با تاكيد بر مزاياي آن براي فراگيران

كلاس‌هاي معكوس به عنوان يك روش آموزشي براي بهبود درگيري دانشجويان، مهارت‌هاي تفكر انتقادي، پيامد‌هاي يادگيري و موفقيت در حال رشد هستند. با اين حال، ادبيات فعلي در كلاس‌هاي درس معكوس، بينش محدودي در مورد انگيزه‌ها، ادراك‌ها و مزاياي فراگيران، به ويژه در زمينه آموزش عالي ارائه مي‌دهد. هدف از اين مطالعه كيفي، درك مدرسان كلاس معكوس در آموزش عالي ايران، با تأكيد بر مزاياي آن براي فراگيران بود كه مربيان هنگام تدريس در قالب كلاس معكوس در يك دانشگاه دولتي با آن روبرو مي‌شوند. به طور خاص، در اين مطالعه بهترين استراتژي‌ها براي اجراي كلاس‌هاي درس معكوس ذكر شده است. پژوهش حاضر مطالعه‌اي كيفي از نظر هدف كاربردي و از جهت روش پژوهش كيفي و مبتني بر پارادايم تفسيري و با رويكرد استقرايي در اين مطالعه از مصاحبه نيمه ساختار يافته براي گرداوري اطلاعات استفاده شده است. ۱۳ نفر از اساتيد كه قبلاً با استفاده از روش كلاس معكوس، تدريس مي‌كردند، مصاحبه شدند. داده‌ها با استفاده از روش تحليل مضمون مورد بررسي و تحليل قرار گرفتند. براي افزايش پايايي و اعتبار تجزيه و تحليل، از كمك همكار استفاده شد. يافته‌هاي اين پژوهش چندين مزاياي مرتبط با بكارگيري روش تدريس معكوس در آموزش عالي ايران را نشان داد: ۱) افزايش كيفيت يادگيري، ۲) تقويت تفكر سطح بالا و ۳) اجتماعي كردن فراگيران. اين يافته‌ها به طور بالقوه مي‌توانند به عنوان راهنمايي براي مدرساني كه مي‌خواهند براي بهبود نتيجه يادگيري دانشجويان خود از روش كلاس درس معكوس سود ببرند، استفاده شود.