ارائه مدل مفهومي دانشگاه به مثابه سازمان ياددهنده با استفاده از روش فراتركيب

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل مفهومي دانشگاه به مثابه سازمان ياددهنده با استفاده از روش فراتركيب مي باشد. روش پژوهش حاضر كيفي و از نوع فراتركيب بوده است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه منابع مرتبط با سازمان يادهنده طي سال هاي 2000 تا 2020 به تعداد 124 منبع بود كه  تعداد 68 منبع براساس چكيده انتخاب شد. سپس 44 منبع براساس محتوا گزينش شد كه در نهايت 21 منبع به عنوان منابع نهايي، به روش تحليل تم مورد بررسي  قرار گرفت. براي انخاب مقالات از كليد واژه هاي سازمان ياددهنده، سازمان يادگيرنده و دانشگاه ياددهنده و از كليد واژ هاي انگليسي Teaching organization، learning organization و University Teaching در پايگاه هاي اطلاعاتي كتابخانه‌ها، پژوهشكده‌ها و سايت هايي همچون جهاد دانشگاهي، پايگاه مجلات تخصصي نور، مگيران، مقالات علمي همايش هاي كشور، پايگاه نشريات كشور، ايران داك، سيويليكا، علم نت و پايگاه‌هاي استنادي و اطلاعاتي معتبر خارجي شامل Science Direct، Google Scholar،Scopus،Springer، IEEE مورد جستجو قرار گرفت. منابع انتخاب شده با استفاده از نرم‌افزار maxqda 2020  مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند كه تعداد  216 كد اوليه حاصل شد. بعد از پالايش و دسته بندي مجدد كدهاي اوليه توسط تيم پژوهش 56 مقوله محوري بدست آمد كه در2 مولفه اصلي درون‌سازماني شامل عوامل فردي، مديريتي، ساختاري و زير ساختي و عوامل برون‌سازماني شامل عوامل فرهنگي، اقتصادي، سياسي، تكنولوژيكي و اطلاعاتي و عوامل محيطي و اجتماعي و برون‌سازماني تقسيم بندي شدند. با توجه به نتايج، دانشگاه ياددهنده بايستي بر پايه اصول بنيادين  بنا شود كه زيربنا و شالوده‌ي سازمان ياددهنده را شكل مي‌دهند. نتيجه تاثير عوامل دورن سازماني و برون‌سازماني بر سازمان ياددهنده خلق دانش و تحقيق و توسعه دانش جديد در سازمان مي‌باشد كه در نتيجه تعامل اين پيامد‌ها تسهيم دانش در سازمان اتفاق مي افتد.