رويكردي پديدارشناسانه به تجارب زيسته دانشجو معلمان از برنامه درسي اجرا شده رشته آموزش ابتدايي دانشگاه فرهنگيان

پژوهش حاضر با هدف فهم تجارب زيسته دانشجو معلمان از برنامه‌درسي اجرا شده رشته آموزش ابتدايي دانشگاه فرهنگيان انجام گرفت.  رويكرد پژوهش كيفي و روش پژوهش پديدارشناسي توصيفي مبتني بر نظريه هوسرل بود، مشاركت كنندگان پژوهش را دانشجومعلمان رشته آموزش ابتدايي دانشگاه فرهنگيان اراك تشكيل مي داد. كه با استفاده از رويكرد نمونه‌گيري هدفمند و با استفاده از مصاحبه نيمه ساختارمند با 65 نفر  از دانشجويان رشته آموزش ابتدايي دانشگاه فرهنگيان اراك صورت گرفت. تحليل داده‌ها به روش توصيفي مبتني بر رويكرد كلايزي بود كه با استفاده از نرم‌افزار مكس كيودا 12 اجرا گرديد. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن بود كه در فرايند كدگذاري‌ها تعداد4 مقوله اصلي(تقليل محقق) 22 مقوله فرعي (تقليل يافته) و 55 مقوله باز(تعليق يافته) شناسايي گرديد. تجارب زيسته دانشجويان در كدهاي اصلي و فرعي هم راستا ولي در كدهاي باز متفاوت بود. كدهاي اصلي عبارت بود از، كسب توانايي در زمينه روش تدريس، بهره گيري از فناوري اطلاعات و ارتباطات، توسعه توانايي شناختي، كمك به دانش‌آموزان درحل مشكلات يادگيري. در نتايج پژوهش مشاهده گرديد تجارب كسب شده دانشجومعلمان با سرفصل‌هاي برنامه درسي رشته آموزش ابتدايي هم‌پوشاني وجود داشته كه دلالت بر همسويي با اهداف قصد شده‌ي برنامه درسي رشته آموزشي ابتدايي دانشگاه  فرهنگيان داشته است.