تغييرات شاخص‌هاي دمايي اقليم كشاورزي استان لرستان بر اساس سناريوهاي تغيير اقليم

بروز هرگونه تغيير احتمالي در اقليم آينده، توليدات كشاورزي را در سطوح مختلف دستخوش تغييرات جدي كرده و قادرخواهد بود نظام‌هاي زراعي را كه تحت شرايط اقليمي رايج تكامل يافته‌اند، بطور قابل ملاحظه‌اي متحول سازد. هدف از اين پژوهش بررسي تغييرات شاخص‌هاي كليدي اقليم كشاورزي مبتني بر دما در شرايط تغيير اقليم در استان لرستان است. براي دستيابي به اين هدف، تغييرات زماني- مكاني شاخص‌هاي حدي دما در وضعيت موجود (1986-2016) و تحت دو سناريوي RCP4.5 و RCP8.5 (2070-2020) بر اساس داده‌هاي مشاهده شده و مدل‌هاي اقليمي براي پنج شاخص دمايي اقليم كشاورزي شامل نوسان دماي روزانه، روزهاي يخبندان، دماي كمتر از 20- درجه سلسيوس، طول فصل رشد و درجه روز رشد بررسي شده است. نتايج بدست آمده نشان داد نوسان دماي روزانه در وضعيت موجود تقريباً 0.4- درجه سلسيوس كاهشي و در سناريوي RCP8.5 حدود حدود 0.9- 0.3 درجه سلسيوس افزايشي مي‌باشد. شاخص‌هاي روزهاي يخبندان و روزهاي با دماي كمتر از 20- درجه سلسيوس در آينده نسبت به وضعيت موجود حدود 20 روز كاهش و شاخص‌هاي طول فصل رشد به طور ميانگين 60 روز در سال و درجه روز رشد حدود 300 درجه روز در آينده نسبت به وضعيت موجود افزايش خواهند داشت. به طور كلي، در آينده دوره گرم سال در حال افزايش و دوره سرد سال روند كاهشي خواهد داشت. اين امر منجر به بالا رفتن ميزان تبخيرتعرق و كاهش رطوبت خاك و دليلي براي كاهش ذخيره آبي و در نهايت كاهش عملكرد محصول مي‌شود.