بررسي اثرات پديده تغيير اقليم بر دما، بارش با استفاده از مدل LARS-WG، مطالعه موردي حوضه آبخيز رودخانه بشار

افزايش گاز هاي گلخانه اي در چند دهه اخير و افزايش دماي ناشي از آن باعث به هم خوردن تعادل سيستم اقليمي كره زمين و تغييرات اقليمي در اغلب نواحي كره زمين شده است. ازاين‌رو تطبيق و مقابله با تغييرات اقليمي در بخش منابع آب به همراه كاهش بازتاب آن‌ها بايد به‌عنوان بخشي از يك پاسخ جامع منطقه‌اي به آسيب‌پذيري ناشي از تغيير اقليم مورد رسيدگي جدي قرار گيرد. در اين مطالعه با استفاده از نرم‌افزار ريزمقياس نمايي LARS-WG و مدل گردش عمومي جوي اقيانوسي HadCM3 در قالب سناريو هاي مختلف تعريف‌شده در گزارش چهارم IPCC (سناريوهاي پايه) ازجمله سناريو A1، A2، B1، B2 كه بيشتر به مسائل منطقه اي و جهاني از منظر اقتصادي و محيط‌زيستي توجه دارد، ميزان تغييرات دمايي و بارش در 100 سال آينده حوضه رودخانه بشار پيش نگري شد. سپس با استفاده از سناريوي گزارش پنجم (RCP) استفاده شد و نتايج با سناريوهاي پايه مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان داد در هر دو سناريو در دوره آتي با افزايش زياد متوسط دماي هوا مواجه خواهيم بود ولي كاهش ميزان بارش چشمگير نخواهد بود. در بخش سناريوسازي تغييرات اقليمي RCP ها تا انتهاي قرن 21 نشان از افزايش درجه حرارت و كاهش بارش در سال هاي آتي دارد. ميزان تغييرات دمايي در RCP2.6 بين 3 تا 13 درصد و در RCP8.5 بين 4 تا 14 درصد تخمين زده شد؛ اين افزايش دما در مقياس هاي بزرگ باعث افزايش تبخير و طولاني‌تر شدن دوره هاي خشك‌سالي مي شود.