واكاوي ادراك دختران از تأخير سن ازدواج و دلايل آن (مورد مطالعه: استان خراسان جنوبي)

هدف پژوهش حاضر، واكاوي ادراك دختران از تأخير سن ازدواج و دلايل آن بود كه به روش تركيبي و طرح اكتشافي متوالي انجام‌ شده است. مشاركت‌كنندگان بخش كيفي پژوهش، شامل كليه دختران مجرد بالاي 27 سال در استان خراسان جنوبي بود كه به دلايل آموزشي و شغلي در شهر بيرجند سكونت داشتند. در بخش كيفي با استفاده از روش نمونه‌گيري گلوله برفي، 13 نفر به‌ عنوان مشاركت‌كننده انتخاب شدند و براي انتخاب نمونه آماري مناسب در بخش كمي پژوهش از روش نمونه‌گيري هدفمند استفاده شد و در نهايت 120 نفر به ‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مصاحبه نيمه ساختاريافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و درنهايت تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA10 و اسمارت PLS3 انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد كه عوامل مؤثر بر تأخير سن ازدواج دختران استان خراسان جنوبي را مي‌توان در قالب چهار عامل اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و جمعيت شناختي تحليل و تبيين كرد كه در اين ‌بين عوامل اقتصادي (0.54) و فرهنگي (0.51) نسبت به عوامل اجتماعي و جمعيت شناختي، نقش بيشتري در تبيين پديده تأخير سن ازدواج دختران در استان خراسان جنوبي دارد. نتايج پژوهش نشان داد كه استقلال مالي دختران و از طرف ديگر، عدم اشتغال دختران به‌‌عنوان مهم‌ترين مؤلفه اقتصادي مؤثر بر تأخير سن ازدواج دختران و همچنين آداب ‌و رسوم و نگرش منفي نسبت به مقوله ازدواج، به‌ عنوان مهم‌ترين مؤلفه‌هاي فرهنگي مؤثر بر تأخير ازدواج دختران استان خراسان جنوبي محسوب مي‌شود. بر مبناي نتايج حاصل از اين پژوهش، به منظور كاهش سن ازدواج دختران، مديران و سياست‌گذاران استاني، مي‌بايست نگاه ويژه‌اي به حل مسائل اقتصادي و فرهنگي دختران استان خراسان جنوبي داشته باشند.