هيپرگلوبولينمي و افزايش ناپايداري اسمزي غشاي گويچه‌هاي قرمز ميزبانان واسط آلوده به انگل زئونوتيك لينگواتولا سراتا

اين مطالعه به منظور تعيين شيوع آلودگي در گوسفندان و بزها با روش مشاهده‌ي انگل در غدد لنفاوي مزانتر و هماگلوتيناسيون غيرمستقيم و همچنين بررسي تغييرات پروتئين‌ سرم و ناپايداري اسمزي غشاي گويچه‌هاي قرمز در دو گروه آلوده و غير آلوده صورت گرفته است. تعداد 791 نمونه‌ي خون و غدد لنفاوي مزانتر از گوسفندان (456) و بزهاي (335) كشتار شده در كشتارگاه شهر اهواز (استان خوزستان) جمع‌آوري شد. نتايج حاصل نشان داد كه 8/7 درصد از كل نشخواركنندگان در تحقيق حاضر آلوده به لينگوآتولا سراتا بودند. ميزان درصد آلودگي به تفكيك در گوسفندان 7/5 درصد و در بزها 7/10 درصد تخمين زده شد. غلظت پروتئين كل، آلبومين و همچنين نسبت آلبومين به گلوبولين كاهش معني‌دار و ميزان گلوبولين افزايش معني‌داري در گروه آلوده نسبت به گروه غيرآلوده، در هر دو گروه حيوان مورد نظر داشتند. در بررسي نتايج آزمون ناپايداري اسمزي غشا مشخص شد، ناپايداري غشاي گويچه‌هاي قرمز در گروه‌هاي آلوده به لينگواتولا سراتا نسبت به گروه غيرآلوده در هر دو گروه حيوان مورد مطالعه، افزايش يافته است. در مجموع مطالعه‌ي حاضر نشان مي‌دهد كه آلودگي گوسفندان و بزها به لينگواتولا سراتا در ايران وجود دارد. همچنين اين انگل باعث ايجاد تغييرات در پروتئين‌هاي سرم نشخواركنندگان كوچك آلوده مي‌شود. احتمالا در آلودگي به اين انگل استرس اكسيداتيو ايجاد شده و باعث آسيب به ساختار گويچه قرمز و افزايش ناپايداري اسمزي آن‌ها مي‌گردد.